Journaux de Marche
13^e demi-brigade de Légion étrangère 
1940-1945

De aanleiding

Op 30 november 1939 waren Sovjetstrijdkrachten zonder enige oorlogsverklaring een aanval begonnen op Finland.
Tegen de verwachting van de in aantal en materieel veruit sterkere Russen in, hielden de Finnen stand, geholpen door de uiterst strenge winter. Begin 1940 werd echter duidelijk dat zonder concrete militaire hulp het Finse leger niet langer stand zou kunnen houden. Op verzoek van Finland besprak de Franse generale staf in deze periode de mogelijkheden voor operaties in Noord-Europa samen met eenheden uit Groot-Brittannië.

De Volkskrant berichtte er op 27 januari 1940 als volgt over:

Weldra Britse vrijwilligers naar Finland? Nieuw beroep van den Finsen gezant Nieuwe waarschuwing in de „Times” DIRECTE HULP DRINGEND NODIG
De Finse woordvoerder te Londen heeft verklaard, dat Finland de komst van vrijwilligers uit Engeland of Frankrijk zou toejuichen, daar het weet dat het, wil het blijven voortbestaan, op de lange duur afhankelijk zal zijn van mensenmateriaal uit het buitenland, evenzeer als van oorlogsmaterieel.
Uit Londen wordt gemeld dat, ofschoon de Britse autoriteiten weigeren zich hieromtrent uit te laten, Britse vrijwilligers waarschijnlijk tegen de lente aan de zijde der Finse troepen zullen vechten.
Bovendien veronderstelt men, dat in de komende weken ook Franse vrijwilligers voor Finland onder de wapenen zullen komen. Het feit, dat het klimaat in het hoge Noorden voor de uitrusting van de Engelse en Franse soldaten andere eisen stelt dan in Frankrijk, vertraagt het vertrek van de vrijwilligers.
De Britse autoriteiten ontkennen, dat Engelse of Franse militaire missies naar Finland zijn vertrokken om zich op de hoogte te stellen van de eisen, die een oorlog in Finland stelt. Wel heeft de Finse gezant Gripenberg kort na de Russische inval in Finland aan het ministerie van buitenlandse zaken te Londen een schriftelijk overzicht gegeven van Finlands behoeften.

Op 5 Februari 1940 besloten de geallieerden een expeditie eenheid naar Finland te sturen.
De Fransen besloten naast de reeds voor deze missie aangewezen bergtroepen Chasseurs Alpins ook een eenheid van het Vreemdelingenlegioen toe te voegen.
De organisatie van deze eenheid zou overeenkomstig die van de bergtroepen worden; een Demi-Brigade, een eenheid bestaande uit twee bataillons. Talrijke vrijwilligers, aangetrokken door de onverwachte bestemming van de nieuwe eenheid, melden zich.

Op 20 Februari wordt het 2^e Batallion formeel administratief opgericht in Sidi-Bel-Abbes.
De manschappen waren afkomstig van het DCRE en het 1^e REI.

Het 1^e Batallion, opgericht op 24 Februari in Fez bestond uit Legionairs van de Marokkaanse eenheden.

Het 3^e REI leverde de manschappen voor de 1^e Compagnie.
Het 2^e REI die voor de 2^e Compagnie en
het 4^e REI voor de 3^e Compagnie.

Op 27 februari 1940 werden de twee batailons samengevoegd.
De Demi-Brigade kreeg nummer het 13 opeenvolgend op eerder voor de verwachtte strijd in Frankrijk opgerichte nieuwe Legioen eenheden 11^e en 12^e REI.
De volledige naam werd zo 13^e Demi-Brigade de Montagne de la Légion Etrangère.
De commandant werd Lt.Col Margin-Vernerey.
De eenheid ontscheepte in Marseille op 6 Maart 1940 en werd gestationeerd in een kamp in Larzac om te trainen op ruwe berghellingen van Aveyron.

Op 13 maart eindigde de oorlog in Finland met een nederlaag van de Finnen.
Op 29 Maart werd de Demi-Brigade verplaatst naar Belly (Departemen Ain) en daarna naar Brest waar het zijn speciale uitrusting ontving. Sterkte van de eenheid was op dat moment 2400 man.

Op 24 April 1940 scheept de eenheid in richting Noorwegen

1944

10-10-1944

7. heures: Reléve de la 7^o compagnie, qui descend au repos aux VIAUX, par une compagnie du B.M.5.
Evacués depuis le 1o Octobre: 33 ( Bronchites et quelques pieds de tranchées. – Manque complet de chaussettes et chaussures dont les 4/5 sont en mauvais etat. )

11-10-1944

Patrouilles de liaison de la 6^o compagnie vers le 2^o Cie du 1^o B.L.E. qui se trouve à sa droite.
Un point d’appui ennemi existe entre les 2 bataillons et se renforce avec mines et abatis.

12-10-1944

07. heures 30 La Cie FRANQUEVILLE reléve la 6^o compagnie qui va au repos aux VIAUX.
12 heures. 7^o Compagnie reléve la 5^o Cie qui va au repos à FRESSE.
Sur les positions R.A.S.
Mauvais temps continue, Ravitaillement insufficant.
Le Bataillon commence à percevoir 10 cigarettes par homme, les premiéres depuis plus de huit jours.

13-10-1944

Le Bataillon reçoit l’ordre de reprendre à son compte tout le secteur compris entre le paralléle 18 et la côte 792 incluse. – La P.A. en 275 – 153/
Sur les positions R.A.S.

14-10-1944

Reléve par les unités du Bataillon des élements du B.M. 5. et réorganisation du dispositif,
En 272 – 151 , 7^o Cie reléve la compagnie FRANQUEVILLE qui va occuper la position en 275 – 152 tenue par une Cie du B.M. 5.
Sur la côte 792 la section de la 7^o Cie est remplacée par 2 Sections de F.T.A.
Une section de mitrailleuses lourdes et un groupe de mortiers reléve les éléments du B.M. 5. de la côte 648.
Secteur de LARMET sous les ordres du Commandant SIMON. La 6^o Compagnie avec 1 section de mitrailleuses de 12/7 et deux groupes de mortiers reléve les éléments du B.M. 5 à LARMET. Temps couvert et pluvieux.
4 Blessés à la compagnie Franqueville par mortiers ennemi

15-10-1944

06. heures. 5^o compagnie reléve le compagnie du B.M. 5 sur le côte 701. Le pluis continue, ne permet pas aux hommes de se sécher,
10. heures : Messe au P.C. Bataillon.
11. heures : 2 Sections des F.T.A. montent en renfort de la section de mitrailleuses lourdes sur la côte 661.
pertes: [-]

16-10-1944

Le Commandant SIMON passe au capitaine MATRINELLI les Commandement du secteur de LARMET.
Le Capt. MESSMER vient rendre visite au bataillon et remplacer le capitaine SARTIN pendant le congé de ce dernier, au commandant de la 7^o compagnie.
Entre la compagnie FRANQUEVILLE et la 7^o compagnie une patrouille ennemie coupe les fils téléphoniques.

17-10-1944

Une pluie diluvienne inonde les trous individuels sur les positions. Les conditions de vie sont encore plus et exigent des hommes de gros efforts physiques.
Une contre-attaque ennemie eppuyés par 4 Mitrailleuses est repoussée sur la côte 701.
Devant 792 une forte patrouille ennemie, est prise sous le feu de nos armes automatiques et se retire.
Le Chef de Bataillon MOREL appelé à PARIS passe le Commandant de Bataillon au Chef de Bataillon SIMON.
5 Légionnaires du Bataillon sont envoyés en mission à PARIS

Stationnement de l’E.M. de la 13^e Demi-Brigade de Légion Etrangère en 1945

[ Reference Lette No 65 en date du 10 janvier 1966 ]
[ 3452 – 3453 ]

01-01-1945	région de BARR (Bas-Rhin)
05-01-1945	BERGHEIM (Haut-Rhin)
11-01-1945	KERTZFELD (Bas Rhin)
18-01-1945	BERGHEIM (Haut-Rhin)
03-02-1945	CHATENOIS (Bas-Rhin)
03-03-1945	MUTTERSHOLTZ (Bas-Rhin)
16-03-1945	LA NAPOULE (Alpes Maritimes)
12-04-1945	LEVENS (Alpes Maritimes)
13-04-1945	franchit frontière franco-italienne
14-04-1945	PIERA-CAVA
21-04-1945	LA BOLLENE-VESUBIE (Alpes Maritimes)
24-04-1945	SAINT MARTIN DU VAR (Alpes Maritimes)
19-05-1945	PLAN du VAR (Alpes Maritimes)
26-05-1945	JUAN LES PINS (Alpes Maritimes)
05-06-1945	MARY SUR MARNE (Seine et Marne)
29-07-1945	mouvement sur l’Algérie (date de débarquement en Algérie inconnu) stationne à SIDI-BEL-ABBES
03-12-1945	mouvement sur BIZERTE
31-12-1945	BIZERTE
	Il est signalé à toutes fins utiles, que la 13e D.B.L.E, est reconnue “unité combattante” pour les périodes du 2.1.1945 au 10.3.1945 (1ère Armée) et du 20.3.1945 au 8.5.1945 (Détachement d’Armée des Alpas) – référence : B.O.E.M. No 328-2 pages 333 et 365.