Duin, Petrus

Biografie

Jeugd

Petrus Bernardus Maria Duin werd geboren op 22 september 1928 te Beverwijk, Velsen, als zoon van Jacobus Duin en Adriana de Haan.

Korps Mariniers

Nog geen 18 jaar oud nam Petrus “Piet” Duin op 24 juni 1946 dienst bij het Korps Mariniers.

Nederlands Indie 1946 – 1950

Piet Duin werd uitgezonden naar Nederlands Indie. Hij diende daar als marinier 3^e klasse.
Hij was hier betrokken bij verschillende gevechtshandelingen of zoals in genoemd in officiele documenten moest als militair, in militair verband, optreden tegen kwaadwilligen.

Vier jaar later, op 25 augustus 1950 verliet Piet Duin het Korps Mariniers.

Franse Vreemdelingenlegioen

Op 2 maart 1951 nam Piet Duin dienst in het Franse Vreemdelingenlegioen te Parijs. Zijn N^o Matricule werd 80817.

In een brief uit Mascara (Algerije) van 7 december 1951 schreef hij hierover aan een tante het volgende:

“Hier dan na 9 maanden eens’n brief. Neem me niet kwalijk dat ik niet eerder wat heb laten horen maar ik ben nu eenmaal geen vlugge schrijver. […] Nog raar opgekeken dat ik foetsie was […] gelegenheid genomen en ben vertrokken. Ik wilde naar Antwerpen maar lifte ‘n auto met ‘n schat van ‘n chauffeuse naar Brussel en belandde uiteindelijk in Parijs, had geen zin meer om terug te gaan naar Antwerpen voor ‘n boot en belandde toen in ‘t Vreemdelingenlegioen, is voor 5 jaar.
En nu ben ik dus weer 5 jaar soldaat, afijn dat ben ik lang genoeg geweest dus maat ‘t me niet veel uit. ‘t Is tenslotte zo dat ze overal brood bakken en nu mogen hier wel veel Araben rondlopen maar ook dat went op de duur.

Uit diezelfde brief is ook op te maken dat Piet Duin inmiddels bevordert was tot caporal en ingedeeld bij de 7e Cie van het 2e Batallion 1e REI. Hij was instructeur en wist dat hij uiteindelijk naar Indo China uitgezonden zou worden, of zoals hij destijds zelf verwoordde:

“Interessant is ‘t [Vreemdelingenlegioen] wel en spannend ook soms, maar ‘n rustig leventje is ook wat waard en als je hier kom [sic] ga je automatisch naar naar Indo-China en die lui zijn nou niet bepaald vredelievend daar. Volgend jaar ga ik ook, nu ben ik alleen instructie aan ‘t geven […]”

Over het feit dat hij inmiddels caporal was, schreef hij nog in de kantlijn van de brief:
“Dat ik caporal ben is een vergissing van die lui kan ik ook niets aan doen”

Indo China

Piet Duin vertrok in 1952 naar Indo China. Hij werd ingedeeld bij de 13e DBLE.
Meer precies waarschijnlijk bij de 12e Cie van het 3e batallion ^(a).

Dien Bien Phu, 29 december 1953

Het III / 13^e D.B.L.E., onder leiding van chef de Bataillon Pégot, werd op 4 december 1953 vanuit de Groupe Mobile 7 geïntegreerd in Groupe Mobile 9.
De complete G.M. 9, onder leiding van luitenant-kolonel Gaucher en de staf van de 13^e D.B.L.E., werd in de periode van 6 tot 8 december 1953 verplaatst naar Diên Biên Phú.

Het III / 13^e D.B.L.E. nam de heuvel Ba Him Lam in het noordoosten over en bouwde het point d’appui, P.A. [stelling] Béatrice verder uit. Hiervoor werden patrouilles uitgevoerd in het gebied rond de stelling, waar men ook steeds vaker eenheden van de Viet Minh aantrof. Op 29 december 1953 kwam het tot een zware strijd. De 11^e compagnie van de 13e D.B.L.E. kwam in contact een compleet bataljon Vietminh.

Zeker is dat Piet Duin was bij deze gevechten betrokken. Op 30 december 1953 schreef namelijk de caporal Gerard van Hedel die diende bij hetzelfde batallion een brief aan de familie:

Vermist

“Waarde Fam: Met grote spijt moet ik U mede delen, dat U zoon Piet bij ons vermist is. Gisteren 29.12.53 hadden wij een gevecht met de Vijand. En daar U zoon in een anderen compagnie is, was het voor mij onmogelijk U gister te schrijven maar vanmorgen hebben we onze doden kameraden^(c) terug gevonden. En Goddank was U zoon Piet er niet bij. we hebben zijn hoed gevonden, dus is hij in Gevangenschap bij de Vijand. Maar maakt U niet bezorgd. Hij komt heus weer bij u terug. Het is ook mijn plicht als Vriend van U Zoon te schrijven dat er bloed aan zijn hoed was maar dit betekent niet veel vermoedelijk is hij een beetje gewond maar nooit erg dat is onmogelijk daar de Vijand die steeds liggen laat tot wij ze terug halen. Mocht ik nader nog wat voor U kunnen doen dan schrijft U mij maar rustig hoor.

Als adres gaf Gerard van Hedel op S.P. 82388 C.C.B. III T.O.E. Paris

Roode Kruis

Op 23 februari 1954 nam de familie Duin contact op met het Roode Kruis en kreeg op 8 maart 1954 het volgende antwoord.

“Naar aanleiding van Uw brief van 23 Februari j.l. kan ik U thans mededelen, dat het Franse Rode Kruis heeft bericht, dat het bericht van de vermissing van Uw zoon helaas juist moet worden geacht. Bij navraag op het Ministere des Anciens Combattants in Parijs is gebleken dat het officiële bericht van vermissing U niet heeft bereikt, omdat Uw zoons naam als Grote^(b) stond vermeld”.

Volgens overlevering werd Piet Duin op zeker moment dood verklaard en “hebben ze zijn hele hebben en houwen naar huis opgestuurd, vandaar dat er foto’s bewaard zijn gebleven”.

Piet Duin, overleefde zijn gevangenschap in Indo China en zeker is dat hij in september 1954 was vrijgelaten en terug keerde naar Noord Afrika.

Algerije 1954 – 1956

Terug in Algerije, voltooide Piet Duin de rest van zijn 5 jaren in het Legioen die eindigden op 2 maart 1956.

Onderscheidingen

Piet Duin werd zeker één keer voor dapperheid onderscheiden. Mogelijk zelfs twee keer.
In zijn nalatenschap bevinden zich twee groepen batons “barrette de rappel” in het Frans.
De ene bevat 3 batons, de tweede 4 batons. Op het lint van het Croix de Guerre zijn bij groep van vier batons, twee sterren aangebracht, dit duidt op twee maal onderscheiden.
In een zich eveneens in de nalatenschap bevindende groep miniatuur onderscheidingen is er op het lint van het Croix de Guerre wederom maar één ster aangebracht.
De groep miniatuur onderscheidingen droeg Piet Duin in zijn hoedanigheid als veteraan. Karakteristiek hiervoor zijn de toevoeging van het het Croix de Combattant en de herinneringsmedaille voor dienst in Algerije. Deze laatste was nog niet ingesteld toen Piet Duin nog diende.
Opmerkelijk is het feit dat hij het insigne des blessés de guerre uit de miniatuur groep heeft weggelaten.

Voetnoten

In de nalatenschap van Piet Duin bevindt zich een embleem van de W-Brigade dat werd opgericht in 15-02-1946 te Malakka.

(a) Deze aanname is gebaseerd op een foto uit de nalatenschap van Piet Duin die deze eenheid toont bij een parade, in de regen. Piet Duin’s schreef bij de foto “Defile Hanoi”. Een vergelijkbare foto van deze parade uit de verzameling van Pierre Legoubé afkomstig van de Duitse Legionair Alois B. is omschreven als 12e Cie., III/13e D.B.L.E.

(b) Uit de nagelaten documentatie blijkt nergens dat Piet Duin onder een andere naam zou hebben gediend.

(c) In de Franse verlies registers treffen we op dit dag volgende Legionairs van de 13e DBLE aan.
Augustin HUDEK, Mort pour la France le 29-12-1953 (Ban Hin Lam province Dien Ben Phu, Tonkin). Né(e) le/en 28-08-1928 à Malzemce (Tchécoslovaquie). Grade. soldat de 1re classe. Unité. 13e demi-brigade de la Légion étrangère (13e DBLE)Matricule au corps 63803.
Harald Heinrich SCIGOCKI, Mort pour la France le 29-12-1953 (Près Ban Hin Lam province Dien Bien Phu, Tonkin). Né(e) le/en 23-07-1931 à Braunschwaig (Allemagne). Grade soldat de 2e classe. Unité 13e demi-brigade de la Légion étrangère (13e DBLE). Matricule au corps 91685

Bijzondere dank aan de familie Duin.

Info

Bronnen