Lenglet, Willem

Biografie

Alias (Ed de Nève)

Ed(ouard) de Nève is het pseudoniem van Willem Johan Marie (‘Jean’) Lenglet, die op 7 juni 1889 te Tilburg werd geboren als zoon van de uit Arnhem afkomstige Jean Emanuel Alexander Gustave Leglet en de Tilburgse Johanna Petronella Nooteboom.

Zijn jeugd bracht De Nève door aan de Spoorlaan 378. Hij zat op instituten in Oudenbosch, Nijmegen en Kerkrade en op de Rijks-HBS Koning Willem II in Tilburg. In 1910 woonde hij bij de bekende fotograaf Henri Berssenbrugge in Rotterdam.

Ed de Nève zou vervolgens als journalist een avontuurlijk leven leiden. Voor de Eerste Wereldoorlog was hij enige tijd secretaris van James Gordon Bennett, de directeur-eigenaar van de Europese editie van de New York Herald.

Franse Vreemdelingenlegioen

In 1914 meldde hij zich bij het Vreemdelingenlegioen om met de Fransen tegen de Duitsers te vechten, maar hij werd na een maand afgekeurd.

Franse Geheime Dienst

Hij zou sindsdien volgens zijn zeggen, tijdens de oorlog bij de Franse Geheime Dienst geweest zijn.


Na de oorlog is hij tot 1922 secretaris van de Japanse delegatie bij de geïnterallieerde controle-commissie in Oostenrijk en Hongarije geweest.

Voor Het Volk was hij correspondent in Londen (1935-1936) en daarna voor de Daily Herald correspondent in Nederland en West-Duitsland. De Nève trouwde vijf keer, onder andere met de belangrijke Engelse schrijfster Jean Rhys en de bekende Nederlandse schrijfster Henriëtte van Eyk, met wie hij respectievelijk van 1919-1933 en 1936-1946 gehuwd was.

Hij werkte op literair gebied nauw samen met Jean Rhys. Samen met Henriëtte van Eyk schreef hij Aan den loopenden band (Amsterdam, Querido, 1934).

Zijn eerste boek was In de Strik (Amsterdam, Andries Blitz, 1932). Zijn herinneringen aan de oorlog zouden door hem later, in 1935, op vrij realistische wijze worden verwerkt in zijn roman Muziek voorop.

Voor zijn boek “In de Strik werd hij in 1933 onderscheiden:

“Ed. de Néve is tot officier in de orde Universel du merite Humain benoemd, als belooning voor het schrijven van zijn boek „In de Strik”, dat onder den titel „Sous les verrous” in het Fransch verscheen”.[6]

Zoals in de geschiedenis van dr. L. de Jong, Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, te lezen is, was hij actief betrokken bij het Nederlandse verzet. Zo zorgde hij vijf maanden lang voor het voortbestaan van Vrij Nederland. Hij bracht ook bemanningsleden van neergestorte vliegtuigen naar Engeland terug en kwam daarvoor in een concentratiekamp terecht.

Jean Lenglet overleed op 27 oktober 1961 te Amsterdam, en werd in Diemen begraven. Op de grafsteen staat zijn naam en pseudoniem: Willem Johan Marie Lenglet dit Ed. de Nève.

Marcel C.A. van der Heijden, Lys Sint Mourel en andere Tilburgse schatten. Tilburg in het werk van enkele schrijvers (Tilburg, Jan van Laarhoven B.V., 1994), p. 59-72 (‘Bij ons op den Heuvel. Ed de Nève’).

Brief, 1 april 1958, van H. Schaper. • De Nève, een groot bewonderaar van Frankrijk, was in de eerste wereldoorlog in Franse militaire dienst geweest. Hij was toen o.m. verbonden aan de Franse contraspionage, anders gezegd: hij had ervaring in de techniek van het ondergrondse werk. In ’40-‘4I bemoeide hij zich met alle aspecten daarvan: spionage, pilotenhulp, illegale pers, sabotage. Politieke ambities waren hem geheel vreemd; hij was even moedig als onbaatzuchtig. Soms beleefde hij teleurstellingen doordat plannen waar hij al zijn energie op geconcentreerd had
(een ontsnapping per vliegtuig van Schiphol, of het opblazen van een fabriek), op het laatste moment niet uitgevoerd konden worden door gebrek aan medewerking van anderen. Menigmaal ergerde hij zich ook aan het amateurisme in het verzet. ‘Ik herinner mij’, schreef hij kort na de oorlog, ‘dat ik op ‘n dag werd gevraagd, met iemand te komen spreken met het doel tot een degelijke organisatie van het verzet te komen. Toen ik het vertrek binnenkwam waar de bespreking gevoerd zou worden, vond ik er reeds acht personen verzameld, allen oud beroeps of reserve-officieren aan wie ik met naam en toenaam werd voorgesteld … Ik kon het niet helpen dat ik heenging met een zeer onaangenaam gevoel van wantrouwen.’ (E. de Nève: ‘Vrij Nederland mei-sept. 1941’ (jan. 1946), p. 2)

[ De Jong Koninkrijk deel-04 tweede-helft ]

Info

Bronnen