Lock, Andries

Biografie

1965 Naturalisatie

Op 16 juni 1965 werd bij Wet het Nederlanderschap verleend aan Rosemarie Azar-Rafiy en 23 anderen.
Onder hen bevond zich de voormalige legionair Andries Lock.

18
Lock, Andries Theodorus, geboren te ‘s-Gravenhage (Zuid- Holland) 12 mei 1926, uitvoerder,
wonende te Bruinisse, provincie Zeeland;

Onder 18 wordt genoemd de oud-Nederlander Andries Theodorus Lock.

Hij is in 1926 te ‘s-Gravenhage geboren.
Verzoeker verloor in 1952 de Nederlandse nationaliteit op grond van het bepaalde in artikel 7, onder 4°, van de wet op het Nederlanderschap, door zonder daartoe bekomen verlof in dienst te treden van het Franse Vreemdelingen Legioen.
Afgezien van de tijd die hij in het legioen doorbracht, heeft hij steeds in Nederland gewoond.
Hij is met een Nederlandse vrouw gehuwd.
Verzoeker is werkzaam als uitvoerder in het bouwbedrijf.

Jeugd

Andries Theodorus Lock werd geboren op 12 mei 1926 in ‘s-Gravenhage als zoon van Marinus Willem Lock en Cornelia Adriana Kik.
Zijn ouder waren op 30 november 1906 in Nieuwerkerk getrouwd.
Zijn vader was toen van beroep varensgezel.
Andries Lock was het jongste kind uit een gezin van zeven.

1952 Vreemdelingenlegioen

In 1952 nam Andries Lock, 26 jaar oud, dienst in het Franse Vreemdelingenlegioen.

Hoe lang hij daar diende is onbekend.

Ronselen Vreemdelingenlegioen ook onder Nederlanders

Ernstige waarschuwing tot voorzichtigheid
Het ministerie van Buitenlandse Zaken wiist er op, dat het onverstandig is zich zonder geldig paspoort of zonder voldoende geldmiddelen — zoaIs dit door lifters en kampeerders nogal eens geschiedt — naar Frankrijk te begeven. Dit wordt door de Franse autoriteiten beschouwd als landloperij en is derhalve strafbaar gesteld. De indruk bestaat voorts, dat in Frankrijk wervingsagenten werkzaam zijn, die jongelui trachten te bewegen tot dienstneming in het vreemdelingenlegioen. Deze agenten hebben de flair om het leven in het Iegioen zeer romantisch af te schilderen. De praktijk brengt echter bittere teleurstellingen. In sommige gevallen wordt de indruk gewekt, dat men door dienstneming gevrijwaard wordt tegen de gevolgen van overtredingen tegen Franse wettelijke voorschriften. Zo schijnt het wel voor te komen, dat jongemannen, die om een of andere reden met de politie in aanraking zijn gekomen bezocht worden door wervingsagenten, die hen voor de keuze stellen of te tekenen voor het vreemdelingenlegioen of de kans te Iopen Iange tijd in een Franse gevangenis te worden opgesloten.
Daar volgens de Franse wet een jongeman op zijn 18e jaar militair meerderjarig is, kan hij op die leeftijd dienst nemen in het vreemdelingenlegioen zonder toestemming van zijn ouders.
Pogingen om verbintenissen van minderjarigen ongedaan te maken hebben slechts in enkele gevallen succes gehad.
Onder geen beding dient men papieren of formulieren te ondertekenen, waarvan men de inhoud niet begrijpt. Zelfs al zou men zonder het te weten een overeenkomst met het vreemdelingenlegioen aangaan, dan is deze in de regel onherroepelijk.
Uit het bovenstaande behoeft geenzins te worden afgeleid, dat aan het maken van kampeer- of trektochten door Frankrijk op zichzelf gevaren verbonden zijn.
Men houde zich echter stipt aan de geldende voorschriften en begeve zich niet op reis zonder de noodzakelijke documenten, zoals kampeer- of trekkerskaarten.
Mocht men onverhoopt toch in moeilijkheden geraken, dan wende men zich ten spoedigste tot de Nederlandse ambassade te Parijs of een der Nederlandse consulaten in Frankrijk.
Ouders of verzorgers in Nederland, die vermoeden, dat aan hen toevertrouwde minderjarigen in handen van wervingsagenten voor het Franse vreemdelingenIegioen zijn gevallen, dan wel uit eigen vrije wil hebben dienst genomen, dienen zulks onverwijld ter kennis te brengen van het ministerie van Buitenlandse Zaken te ’s-Gravenhage.

Info

Bronnen