Tixier, Leonard

Biografie

Na vijf jaren van strijd terug in het vaderland

“Na vijf jaren van strijd terug in het vaderland” onder deze kop verscheen op 21 januari 1946 in “De West”, nieuwsblad uit en voor Suriname het volgende artikel over drie Surinaamse mannen, Albert Tixier, Leonard Tixier en Louis Wibaut.

Op 11 februari 1941 verlieten drie Surinaamse jongens, Albert en Leonard Tixier en Louis Wibaut met de manschappen van Commandant Chandon Suriname om zich aan te sluiten bij de strijdkrachten van het Vrije Frankrijk. Eenige dagen geleden keerden Albert en Leonard terug in Suriname, na eervol gestreden te hebben. Gisteravond hadden wij een onderhoud met de gebroeders Tixier, die ons het volgende mededeelden.

Afrika

Beiden waren kort na aankomst in Afrika ziek, de een in Pointe Noire; de ander in Duala. Toen begon de groote trek. Zij gingen naar Jeruzalem en andere steden in Palestina, naar Suez, naar Syrië en Libanon om ten slotte mede te strijden bij Bir Hacheim^(a) onder Generaal Koenig.
Een klein Fransch legertje moest het daar zoo lang mogelijk zien uit te houden tegen een overweldigende macht van Duitschers onder Generaal Rommel. Hun toestand was hopeloos. Munitie was er niet genoeg. Gebrek aan water verergerde nog den toestand. Bij dag hield men een steentje in de mond om den dorst te ..lesschen”. Ten slotte besloot Generaal Koenig een poging te wagen door te breken bij nacht. De Duitschers schoten lichtkogels af en vuurden onophoudelijk op de Fransche”. Toen werd Albert gevangen genomen.

In krijgsgevangenschap

„In Italië was het niet zoo slecht”, zegt Albert. De Italianen bestalen ons arme echter op vreeselijke wijze. Na den val van Italië zag hij kans te ontsnappen. Twee maanden later werd hij verraden door een vrouw en werd hij wederom door den Duitscher gevangennomen. Toen ging hij naar Muhlburg in Duitschland. Daar moest hij hard werken, kreeg veel slaag en weinig eten. Elken morgen vroeg moest men aan den arbeid, nadat een barsche stem „Heraus” had geroepen. Ten slotte werd hij bevrijd door de Amerikanen.
Albert vertelde ons ook, dat hij na zijn gevangenneming bij Bir Hacheim geleid werd voor Rommel, die hem uitmaakte voor Schweinehund en niet kon begrijpen, dat hij heelemaal uit Suriname gekomen was om te strijden tegen de Duitschers.

Leonard de strijder

Na Bir Hacheim streed Leonard onder, opperbevel van Generaal Montgomery verder in Noord-Afrika. Hij nam deel aan de bevrijding van Tunis. In Italië maakt hij de verschrikkingen van den oorlog mede bij de Gustav en de Hitler Linie. Bergtop na bergtop moest veroverd worden en de eene kameraad na den anderen viel dood of gewond neder.
Na Italië was Frankrijk aan de beurt. Bij Hyères ontmoete hij de Duitschers weder. Hij hielp mede aan hun terugdrijving tot de Vogezen, waar de kamp weder ongewoon hevig was.

Elzas

Vervolgens nam hij deel aan de bevrijding van den Elzas. Toen Runstedt zijn tegen-offensief begon, moest Leonard voor de zooveelste maal mededoen aan een groot offensief.

Bij Bergheim, Elsenheim, Chateaunoix enz. waagde hij zijn leven.
Dit was nog niet genoeg. Bij het einde van den oorlog was hij als actief dienend militair in de Alpen. Zo streed hij van Noord Afrika tot den Rijn.
Eindelijk werd een wapenstilstand gesloten en kon Leonard gaan naar Parijs om op zijn verhaal te komen.
Daar ontmoette hij op zekeren dag Albert, die uit Duitschland gekomen was.
Albert was arm en berooid en kon niet aan zijn geld komen aangezien het Vreemdelingenlegioen reeds naar het Zuiden vertrokken was. Vol moed begaf hij zich toen naar Marseille maar hij was te laat. De troepen waren reeds naar Bizerte. Zo keerde Albert terug naar Parijs, waar hij zijn broer ontmoette. Samen keerden zij na korten tijd terug naar West Indië, als twee dappere zonen van Suriname, die met toestemming van de Koningin dienden in het Fransche Leger.

Albert zijn borst is gesierd door de Médaille Coloniale en de Medaille van den Combattant Volontaire.

Leonard is drager van : het Croix de Guerre, Ordre de Nichan Iftikar Première Classe, Medaille Coloniale avec agraves de Libye, Bir Hacheim, Tunisie en Croix de Combattant.

Toen wij afscheid namen, zei Leonard nog :
„Weet U dat ik in Noord Afrika zes maanden lang geen bad heb kunnen nemen?

Léonard TIXIER, Né(e) le/en 12-03-1915 à Paramaribo (Suriname)
Carrière Famille résistance forces françaises libres (FFL)
Cote(s) Service historique de la Défense, Vincennes GR 16 P 572654

Naissance : 12 mars 1915 – Paramaribo, Suriname, Activité antérieure : militaire, Point de départ vers la France Libre : Moyen Orient. Engagement dans la France Libre : Syrie en juillet 1941. Affectation principale : Terre DFL – Moyen Orient / 13 DBLE BLE. A participé à la bataille de Bir Hakeim. Grade atteint pendant la guerre : 2c. Dossier administratif de résistant : GR 16 P 572654. Dans la liste de Bir Hakeim : ligne 2621. Dans la liste d’Henri Ecochard V40 : ligne 49914. Confusion possible avec Romain Tixier 

^(a) De Slag bij Bir Hakeim was een veldslag in Noord-Afrika tijdens de Tweede Wereldoorlog. De slag vond plaats nabij Bir Hakeim en maakte deel uit van de grotere Slag bij Gazala, die van 26 mei tot 21 juni 1942 duurde.

Info

Bronnen