Van der Vlugt, Ebed


Personalia

Achternaam Voornamen Geboorte datum Naam vader Naam moeder
Van der Vlugt Ebed 11-04-1886, Olst (Overijsel) Van der Vlugt, Anthony Pieter Meyer, Johanna Hester

Legioen periode: 1914 - 1917

No Matricule Engage Libere Libere Plaats
E.V.1914 1914 - Parijs / Frankrijk (a) 1917 / afgekeurd Parijs / Frankrijk

Biografie


‘Onze landgenoot de heer Ebed v.d. Vlugt, die als oud-officier van het Franse Vreemdelingenlegioen met enkele kameraden, evenals hijzelf teruggekeerd uit de loopgraven, een werk heeft willen stichten, dat zoveel mogelijk misstanden zou wegnemen tussen het ene volk en het andere…etc.’

Een bericht uit het Vaderland van 3 april 1921

Jeugd

Ebed van der Vlugt werd geboren op 11 april 1886 te Olst Overijsel.

Student

Op 23 jarige leeftijd stond Ebed van de Vlugt als inwonende van Leiden ingeschreven als student[2]. Hij studeerde daar aan de Universiteit en volgde geruime tijd de colleges van professor Bolland, hoogleraar filosofie[3]. Dit beviel Ebed van der Vlugt schijnbaar niet helemaal of zoals in het tijdschrift De Hollandsche revue uit 1923 in een karakterschets [1] omschreven:
Al spoedig echter overheerste de lust in hem zich meer en ruimer op politiek en economisch gebied te bewegen en al heel spoedig gingen zijn studies dan ook deze richting uit. Maar de boekenwijsheid alleen kon hem onmogelijk bevredigen, hij wilde met eigen ogen zien en met eigen ogen waarnemen en zo nam hij de zwerversstaf op en verliet hij Nederland om er niet meer voorgoed maar slechts nu en dan, voor korte bezoeken, terug te komen“.
Rusland was, ook al door de studies van professor Van der Vlugt [Mr. W. van der Vlugt, [4]], het eerste land van waar hij gelegenheid had verschillende politieke en economische vraagstukken ook in direct verband met het volkskarakter te bestuderen […]. Na Rusland bezocht hij Finland, Duitsland, Scandinavië, Oostenrijk-Hongarije, Servië en Italië. In ieder land, bij ieder volk, vond hij een nieuw terrein voor belangwekkende studie. Na deze reizen vestigt Ebed van der Vlugt zich waarschijnlijk in Parijs, Frankrijk waar hij zijn studies voortzet [1][8]

De eerste wereldoorlog

Op 28 juli 1914 begon de Eerste Wereldoorlog. Op 30 juli 1914 en 1 Augustus, de dag van de mobilisatie, werd een beroep gedaan op de duizenden vreemdelingen die in het land wonen om toch vooral dienst te nemen. De Zwitserse schrijver Blaise Cendrars pseudoniem van Frédéric Louis Sauser, toonde zijn bijzondere talent met zijn Appel aux étrangers vivant en France dat begint met L’heure est grave

Een menigte in Parijs woonachtige buitenlanders, onder wie ook Nederlanders, bestormen de rekruteringsbureaus. Onder hen zeer waarschijnlijk Ebed van der Vlugt. Over de motieven van de Nederlanders om in Franse dienst deel te nemen aan de oorlog is in een Nederlandse krant uit de tijd eind 1914 het volgende te lezen. Het bericht is afkomstig van de correspondent in Parijs, die de Nederlandse vrijwilligers opzoekt – hij schat hun aantal tussen de 200 tot 300.
“Er zijn er die reeds lang in Frankrijk leven, zo lang dat zij nog slechts gebrekkig Nederlands spreken. Er zijn er ook die nog heel jong zijn.” De meesten zijn gedreven tot plicht tot hun besluit gekomen om dienst te nemen in het Franse leger. Velen hoor ik op een vraag mijnerzijds antwoorden. ‘In tijd van vrede geniet ik hier de meest goedmoedige gastvrijheid en rechten als was ik Fransman. Het is dan billijk, dat ik mij in tijd van oorlog ook gedraag als een Fransman en het land help verdedigen, dat mij gastvrijheid verleende.’ Vele Hollanders zijn met Franse vrouwen getrouwd, terwijl ook hun kinderen hier geboren zijn. Zij beschouwen het verdedigen van Frankrijk als het verdedigen van hun vrouw en kind. Weer anderen oordelen dat liefde voor Holland hen gebiedt Frankrijk te verdedigen. ‘Als Duitsland wint,’ zeggen ze ‘dan zal het niet alleen België maar ook Holland annexeren. Wie dus Frankrijk verdedigt, verdedigt Holland!’ Ze zien er vrolijk en opgeruimd uit, blij in het vuur te gaan. Naast de Franse vlag dragen zij de Hollandse driekleur. En uit honderden kelen hoor ik ‘Wien Neerlandsch bloed zingen.’   Over Ebed van der Vlugt zijn motieven wordt in 1923 [1] geschreven: “ Toen brak in 1914 de groote oorlog uit. Geen ogenblik aarzelde Ebed van der Vlugt zijn leven te wagen voor de verdediging van zijn tweede vaderland. Als gewoon soldaat nam hij dienst”.

Engage volontaires pour la duree de la guerre

Op 8 augustus publiceert de Franse regering in het Journal officieel het besluit van 3 augustus dat buitenlanders dienst kunnen nemen in het Franse Leger met ingang van 21 august 1914, als “engages volontaires pour la duree de la guerre”,vrijwilligers voor de duur van de oorlog. De eenheid in het Franse Leger dat al sinds 1831 buitenlanders de mogelijkheid gaf dienst te nemen was het Vreemdelingenlegioen. Voor dit doel werd het Vreemdelingenlegioen wat op dat moment bestond uit twee regimenten, uitgebreid met z.g. Regiment de Marche, eenheden voor de duur van een conflict of oorlog. De buitenlandse vrijwilligers dienden zich in de begindagen van de oorlog in zulke grote getale aan, dat er vier regimenten van 2.900 man uit gedestilleerd worden. Uit het onderschrift bij een van de foto’s uit het artikel uit 1923 over Ebed van de Vlugt weten we dat hij ingedeeld werd bij het 3e Regiment de Marche du 1er Etrangere. Deze eenheid bestond naast buitenlanders uit brandweer- en politiemannen uit Parijs.

12 Legionairs van het 3de regiment de Marche du 1ere Etranger waar de idee des „sympathies Françaises” later „Le Monde Nouveau” en „New World” ontstond.Allen sneuvelden, uitgezonderd Ebed Van der Vlugt (X rechts) en de heer Kissling (X links), Pool van afkomst, de later bekende Parijse schilder.

In het Vreemdelingenlegioen

Over zijn tijd in het Legioen is op dit moment niet veel bekent.
Zijn eerste eenheid het 3RM du 1RE werd al na enkele maanden, op 8 juli 1915, uit de frontlijn gehaald en op 13 juli 1915 opgeheven.
Zij die dienen als “titre étranger”  dat waren 8 officieren en 952 manschappen werden ingedeeld bij het 2e Regiment de Marche du 1er Etranger.

In het kranten artikel “Van Hollanders die voor Frankrijk vechten” werd hij als volgt beschreven:

Zo maakte ik kennis met een aardige jongeman; een student, v.d. Vlugt genaamd, die in Parijs op zijn studiereis was, toen de oorlog uitbrak, en dienst nam als Rode Kruis soldaat en ziekenverpleger. In zijn eerste functie bracht hij tal van gewonden onder hoogst gevaarlijke omstandigheden van het slagveld en als ziekenverpleger wijdde hij in het bijzonder zijn zorgen aan soldaten, die door besmettelijke ziekten waren aangetast. Hij heeft tal van tyfus lijders verpleegd, tot hij zelf door deze ziekte werd aangetast en enige tijd in het hospitaal van Lyon moest worden opgenomen.

Ebed van de Vlugt maakte drie jaar in de loopgraven de oorlog mee, werd intussen bevorderd tot sergent en daarna zelfs tot sous-lieutenant en gedecoreerd met het „croix de guerre”. Verder weten we dat hij met een mijn de lucht in is gevlogen en gewond opgenomen, later hersteld, afgekeurd werd voor verdere dienst te velde.
Het behalen van de officiers rang is bijzonders, volgens het boek “Historique du Régiment de Marche de la Légion Etrangère”(Anonyme, Parijs, 1926) dienden er tijdens de Eerste Wereldoorlog 7 Officieren van Nederlandse herkomst in het Franse Vreemdelingenlegioen. Alle 7 Officieren zouden zijn gesneuveld.

Al tijdens de oorlog maakt Ebed van der Vlugt plannen voor de tijd daarna; zoals omschreven in het krantenartikel uit 1926 [8]:

“in de loopgraven, waar, uur aan uur, de dood rondwaarde, ontwierp hij met zijn vrienden plannen om later, als de brand zou hebben uitgewoed, te trachten, de wereld beter en daardoor de gelukkiger te maken…. Dit de kameraadschappelijke gesprekken, onder het donderen der kanonnen gevoerd, was wat in stille nachten in de loopgraven in Artois werd overwogen en bepeinsd, is ’t idee van de “Monde Nouveau” geboren, het veertiendaags internationale geschrift, waarin Ebed van der Vlugt de hoofdredactie en ook de leiding heeft. De kameraden, die met onzen landgenoot de plannen voor het tijdschrift ontwierpen, waren gesneuveld. Van der Vlugt bebouwde hun idealen, die immers ook de zijne waren, als een dierbare erfenis en hij stelde het zich tot een plicht, die plannen, in donkere, moeilijke uren overwogen, vaste vorm te geven.

Tussen de jaren 1917 en 1919 was Ebed van de Vlugt verbonden aan de staf van de Frans-Engelse Information and Intelligence Service te Londen.

Na de Eerste Wereldoorlog

De zinloosheid van de oorlog hadden diepe indruk gemaakt op Ebed Van der Vlugt. Zoals eerder geschreven werkte hij in de loopgraven al aan plannen om na de oorlog aan de wederopbouw van de wereld bij te dragen. Na de oorlog vestigde van der Vlugt zich in Parijs. Hij droeg nog altijd zijn officiersuniform volgens een Nederlandse krant als hij de eerst stappen zet om zijn idealen te verwezenlijken: de oprichting van een tijdschrift dat tot doel heeft volken economisch en intellectueel te verenigen.

Nadenken over nieuwe wereldorde

In het Parijse maandblad Le Monde Nouveau, dat als Engelstalige versie The New World ook in Londen en New York wordt uitgegeven, kregen grote denkers de ruimte om na te denken over een nieuwe wereldorde. Het blad had volgens eigen zeggen geen politieke kleur, maar wou deskundigen aan het woord laten over actuele thema’s. Omdat van der Vlugt in de praktijk, veel Hollandse auteurs een podium bood, maakte hij met Le Monde Nouveau uitstekende promotie voor Nederland in het buitenland. Van der Vlugt streefde ernaar om de economische banden aan te halen tussen Nederland en een aantal landen. Hij was een voorstander van de vrijhandel en wou een uitwisseling van literatuur en cultuur tussen landen op gang brengen. Le Monde Nouveau kocht zelfs een theater in Parijs om buitenlandse stukken op te voeren in de Franse hoofdstad.

Eind jaren twintig leken de idealen van Van der Vlugt ietwat te doven. Hij verdiende de kost als internationaal advocaat en bleef zijn bijdragen leveren aan ‘Le Monde Nouveau’.

Naturalisatie 1939

In 1939 werd Ebed van der Vlugt weer Nederlander, of zoals dat zo mooi heet in ambtelijk taalgebruik: de hoedanigheid van Nederlander verleend.
De betreffende tekst in het kamerstuknummer 336 ondernummer 3, Naturalisatie van Maria Christina Wilhelmina Buys en 20 anderen luidde als volgt:

KONINKLIJKE BOODSCHAP.
Aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal.
Wij bieden U hiernevens ter overweging aan een ontwerp van wet houdende naturalisatie van Maria Christina Wilhelmina Buys en 20 anderen.
De toelichtende memorie (en bijlagen), die het wetsontwerp vergezelt, bevat de gronden, waarop het rust.
En hiermede bevelen Wij U in Godes heilige bescherming.

‘s-Gravenhage, den 24 Februari 1939.

WILHELMINA.

De hoedanigheid van Nederlander wordt bij deze verleend aan:

21°. Mr. Ebed van der Vlugt, geboren te Olst (Overijssel) den 11 April 1886, advocaat, wonende te Parijs (Frankrijk).

De verzoeker, genoemd in artikel 1 onder 21°., verloor het Nederlanderschap door zich in 1914 zonder Koninklijk verlof te begeven in Franschen krijgsdienst. Hij is zich echter steeds Nederlander blijven gevoelen, hetgeen onder meer kan blijken uit zijn journalistieken arbeid en uit zijne studiën aan de juridische faculteit der Rijksuniversiteit te Groningen in de jaren 1933 en 1934, gevolgd door inschrijving als advocaat bij het gerechtshof te Amsterdam. Thans oefent hij te Parijs rechtspractijk uit.

Oud Eik en Duinen

Ebed van der Vlugt overleed op vrijdag 31 mei 1957. De tekst van de Overlijdensadvertentie was als volgt:

Enige en algemene kennisgeving.
Heden nam God onverwacht van ons weg onze geliefde man en broeder
Mr. EBED VAN DER VLUGT
Chevalier de la Légion d’honneur,
Croix de Guerre
Avocat a la Court, d’Appel d’Amsterdam
Parijs:
G. VAN DER VLUGT
Bilthoven:
I. VAN DER VLUGT
E. VAN DER VLUGT
’s-Gravenhage, 31 mei 1957
Condoleantie-adres:
2 Rue de Montessuy
Parijs VII
Geen bloemen
De begrafenis zal plaats hebben dinsdag 4 juni a.s. te twee uur op “Oud Eik en Duinen”.

Op 4 Juni 1957 verscheen er ook een kort krantenartikel met de volgende tekst:

Mr. Ebed van der Vlugt
ter aarde besteld

Hedenmiddag is op de begraafplaats Oud Eik en Duinen mr. Ebed van der Vlugt ter aarde besteld. De heer Van der Vlugt was advocaat en journalist en streed gedurende de eerste wereldoorlog in het Franse leger. Tussen de jaren 1917-1919 was hij verbonden aan de staf van de Frans-Engelse Information and Intelligence Service te Londen. In 1919 stichtte hij het bekende internationale tijdschrift “Le Monde Nouveau” en “The New World”, de Engelse editie te Londen. Het doel van dit tijdschrift was politiek de Volkenbond te steunen en een podium te vormen voor de belangen van de kleine naties. Voorts om economisch te streven naar een reductie van allerlei belemmerende handelstarieven en een Europese samenwerking voor te staan in economische en politieke vraagstukken. Tijdens de tweede wereldoorlog verbleef de heer Van der Vlugt in Indonesië, waar hij de Japanse bezetting aan de lijve ondervond. Na de oorlog ging hij naar Nederland terug, waar hij het vorige jaar het Atlantisch tijdschrift “The European Observer” stichtte. De heer Van der Vlugt was geaccrediteerd advocaat bij het Amsterdams gerechtshof, drager van het Legioen van Eer en het Croix de Guerre. Zijn boek “Azië in vlammen” verwierf bekendheid door zijn houding tegenover het communisme.

Faleristiek

Croix de Guerre

Nadat een militair tijdens de Eerste Wereldoorlog eervol was vermeld en deze vermelding in de Franse Staatscourant, de “Journal officiel” was afgedrukt werd een diploma opgemaakt met de wapenfeiten en de personalia. Deze diploma’s werden vaak nog voordat de decoratie zelf werd uitgereikt aan de gedecoreerde militairen opgestuurd [7].

Reconstructie Medaille groep Ebed van der Vlugt

Légion d’Honneur

SUJET : Ebed VAN DER VLUGT
Infos complémentaires :
Décoration : Chevalier de la Légion d’Honneur
Date de décoration : 21 janvier 1924
Fonction : publiciste hollandais
Informations : (PAYS-BAS)
Sources : Annuaire officiel de la Légion d’Honneur de tous les membres au 1er janvier 1932
Date de parution : en 1924





Legioen eenheden: 1914 - 1917

Van Tot Regiment Bataljon Compagnie Plaats Land
1914 1917 3RE du 1RE Parijs Frankrijk



Legioen onderscheidingen

Onderscheidingen Datum Uitreiking
Croix de Guerre
Insigne des blessés militaires
Légion d'Honneur, Chevalier 21-01-1924


Info

Verder onderzoek gaande, heeft U meer informatie laat het mij weten via: info@nllegioen.eu

Datum:

Bronnen

[1] De Hollandsche revue jrg 28, 1923 [p. 930 – 943]
[2] Registratie Haarlemmerstraat 53 te Leiden op 1 januari 1910 te Leiden, Geregistreerde Ebed van der Vlugt, geboren op 11 april 1886 te Olst, student van beroep. Erfgoed Leiden en omstreken: Stadsarchief van Leiden (Stadsbestuur (SA III)), Leiden, archief 516, inventaris­nummer 1350, folio 86.
[3] https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerard_Bolland
[4] Mr. W. van der Vlugt
[5] Nederlandse vrijwilligers in het Franse Vreemdelingenlegioen
[6] Les Volontaires étrangers enrôlés au service de la France en 1914-1915; de Maffeo Charles Poinsot, Éditeur : Berger-Levrault ; Paris Date de publication : (1915)
[7] https://nl.wikipedia.org/wiki/Croix_de_guerre_(Frankrijk)
[8] Onder de Streep Persoonlijkheden. Algemeen Handelsblad, 06-05-1926 (Via Delpher)
[9] Kamerstuk Tweede Kamer 1938-1939 kamerstuknummer 336 ondernummer 3, Naturalisatie van Maria Christina Wilhelmina Buys en 20 anderen
[10] Moïse Kisling, né le 22 janvier 1891 à Cracovie (Pologne) et mort à Sanary-sur-Mer le 29 avril 1953. Pendant la Première Guerre mondiale, il s'engage dans la Légion étrangère
[11] 1919 De nieuwe wereld van Ebed van der Vlugt
[12] Het Utrechts Archief te Utrecht, Bevolkings­register Gemeentebestuur van Utrecht 1813-1969, deel 2: stukken over afzonderlijke onderwerpen zonder clas..., Utrecht, archief 1007-2, inventaris­num­mer 7839, 1900, Bevolkingsregister, 1900-1912. Wijk 1, bladnrs. 280-506, aktenummer 470
[13]