Van Dijk, Cornelis

Biografie

Jeugd

Cornelis van Dijk werd op 29 december 1925 te Rotterdam geboren als zoon van H.C. van Dijk.

Op 14 jarige leeftijd was hij werkzaam als matroos bij schipper Stuy en z’n vrouw op de Maasstroom 35.

1940 – 1945

Toen op 10 mei 1940 Duitse troepen Nederland binnen vielen lag het schip aan de Waalhaven te Rotterdam. Mogelijk is Cornelis van Dijk hierdoor getuige geweest van het bombardement van vliegveld Waalhaven.
Overlevert is dat zijn vader H.C. van Dijk samen met zijn broer Piet naar de Waalhaven kwamen om hem van boord af te halen en terug te gaan naar huis.

Al in 1940 zou de 14 jarige Cornelis van Dijk, evenals zijn vader H.C.van Dijk, actief zijn geweest in het verzet. Hij zou hiervoor o.a. in Scheveningen in de gevangenis terecht zijn gekomen, waaruit zijn vader hem wel weer vrij had weten te krijgen.

In 1943 werd Cornelis van Dijk toen 17 jaar, gevorderd door de Duitsers. Met vele anderen moest hij naar het verzamelpunt, het Feijenoord stadion, komen ^(b)(c).

In 1944 nam Cornelis van Dijk vrijwillig dienst bij het Nationalsozialistische Kraftfahrkorps (NSKK) als chauffeur.
Het NSKK was een hulporganisatie voor onder andere de Luftwaffe en diende als bevoorradingseenheid aan de verschillende fronten. Uiteindelijk dienden er ongeveer 10.000 Nederlanders bij het NSKK.

Tegen het einde van de oorlog zou Cornelis van Dijk een opleiding als piloot/nachtjager hebben gevolgd in of nabij de stad Kassel in Duitsland. Tijdens een luchtgevecht boven het Sudeten-gebied, zou hij zijn neergeschoten, maar had hij zich per parachute in veiligheid hebben weten te brengen. Hij hield er een schotwond door zijn pols aan over. Hij wist te ontsnappen en te vluchten naar Rotterdam waar z’n vader hem opving.

Op de vlucht

Na de oorlog werd Cornelis van Dijk gezocht door de Politieke Opsporings Dienst. Hij vluchtte uit Rotterdam kwam terecht in Leeuwarden en had daar een relatie.

Franse Vreemdelingenlegioen

Ernstige problemen in deze relatie zouden ertoe geleid hebben dat hij naar het Franse Consulaat aan de Westersingel [te Rotterdam] zou zijn gegaan en daar tekende voor het Franse Vreemdelingenlegioen voor een periode van zes jaar [5 jaar]^(b).

Cornelis van Dijk kreeg het N^o Matricule 44970. Dit wijst erop dat hij voor april 1947 dienst genomen moet hebben.

5-6-1947 Overplaatsing

Op 5 juni 1947 werd Cornelis van Dijk volgens zijn “Extrait du Livret Individuele ” overgeplaatst van het D.C.R.E. CP 1 naar het B.I. Saida C.C.

7-12-1948 Brief vader van Dijk aan het Nederlands Consulaat te Algiers

Op 7 december 1948, schreef zijn vader aan het Nederlands Consulaat te Algiers:

“Weledelgestrenge Heer, Hierdoor verzoek ik U beleefd mij inlichtingen te willen verstrekken over mijn zoon […] Genoemde van Dijk zat reeds 1¹/₂ jaar in voorarrest wegens desertie in de gevangenis. Volgens laatste gegevens lag hij daar ziek met longtuberculose.

Dit geval is als zodanig bij U bekend, daar ik in dit voorjaar, ongeveer maart, een brief van U mocht ontvangen, waarin U mij verzocht hem enige levensmiddelen te willen zenden […]“

Op basis van de gegevens in deze brief moet Cornelis van Dijk dus omstreeks juni 1947 een poging ondernomen hebben te deserteren. De desertie mislukte en hij werd gepakt, veroordeeld en kwam terecht in de militaire gevangenis te Oran ^(d) , voor een periode van op zijn minst anderhalf jaar. Hier liep hij longtuberculose op.

Indo China

Na het uitzitten van zijn straf werd Cornelis van Dijk uitgezonden naar Indo China.
De familie in Nederland kreeg, uit Indo China, een foto opgestuurd gedateerd 8 juni 1949.

Cornelis van Dijk staat links op de foto. De anderen legionair is mogelijk een van de tweelingbroer Meijers, die beiden in het Vreemdelingenlegioen dienden. Meijers was een vriend met wie hij veel optrok.

25-10-1949 Médaille Coloniale

Op 25 oktober 1949 werd Cornelis van Dijk onderscheiden met de médaille colonial met de gesp “Extreme Orient” ingeschreven in het register onder N^o 210847. Deze onderscheiding werd o.a. uitgereikt aan militairen, die meer dan 3 maanden deel genomen hadden aan operaties in Indo China. Cornelis van Dijk was op dat moment vrijwel zeker al langer in Indo China dan 3 maanden, maar de toekenning liep in die tijd nog weleens wat vertraging op.

1-3-1950 Certificat d’Aptitude

Op 1 maart 1950 kreeg Cornelius van Dijk het Certificat d’Aptitude Technique Spécialité Graphiste, vrij vertaald zijn diploma als radio telegrafist.
Hij stuurde in die periode ook een foto naar zijn familie waarop hij te zien is gezeten achter een radiotoestel achter in een truck. Hij schreef achter op die foto:
“Hier ziet u me dan aan het werk in mijn toekomstig beroep.Zit momenteel naar de Hollandse zender te luisteren. Cor”

Mont Bavi

Op 30 december 1951, één dag na zijn 26e verjaardag werd de eenheid, de 12^e C^ie van het 2^e REI waarin Cornelis van Dijk diende op de hoogte 564 gelegen op de noordelijke flanken van de berg Bavi aangevallen door een overmacht, een regiment, van de Viet Minh. De gevechten maakten deel uit van de slag om Hoa Binh.
De compagnie telde 5 doden, 26 gewonden en 67 vermisten. De meeste van deze vermisten werden waarschijnlijk gevangen genomen waaronder ook Cornelis van Dijk.

Het laatst wat ooit van hem werd vernomen waren de woorden:
“Ze komen er aan kan niets meer vernietigen en………..”
Dat hij daar niet was gesneuveld was schreef een kameraad Henk Meijers die de plaats had opgezocht en hem niet had gevonden.
Henk Meijers: “Hij had een grote cowboy op z’n borst laten zetten en zou zeker te herkennen zijn geweest” Henk Meijers had het N^o Matricule 66805, wat wijst op een in dienst treden rond oktober 1949.

Vermist

Mogelijk omdat Cornelis van Dijk schijnbaar regelmatig naar zijn familie schreef, maar brieven plotseling wegbleven schreef zijn vader op 9 maart een brief aan het Rode Kruis.

Brief Consul de France a Rotterdam 12 maart 1952

In een brief van 12 maart 1952 aan de Consul de France in Rotterdam bericht het Franse Ministere des Anciens Combattants et Victimes de Guerre dat Cornelis van Dijk op 30 december 1951 op de hoogte 564 gelegen op de berg Bavi vermist is geraakt. Wanneer precies dit bericht bij de familie aankwam is niet bekent.

Brief Nederlandse Rode Kruis 17 maart en 8 mei 1952

Op 17 maart 1952 reageerde het Rode Kruis op de brief van de vader en delen mee contact opgenomen te hebben met het Franse Rode Kruis.

In een brief van 8 mei deelde het Rode Kruis het volgende mee aan de vader:

“De heer Meijers even als uw zoon bij het vreemdelingenlegioen wil zich samen met u in verbinding stellen na aanleiding van de gevangenneming van Uw zoon waarover hij dus blijkbaar meer weet.
Zijn adres luidt:
Exp. H.Meijers 66805
S.P. 71174 C.C.B.
[…]“

Brief vader van Dijk aan legionair Meijers 10 mei 1952

Op 10 mei 1952 schreef de vader van Cornelis van Dijk volgende brief aan H. Meijers:

“Geachte Heer Meijers, Van het Nederlandsche Roode Kruis vernam ik, dat U bereid en in staat bent inlichtingen te geven omtrent de gevangenneming van mijn zoon Cornelus Adrianus Van Dijk, die op 30 December 1951 als vermist werd gemeld.

Ik zou het zeer op prijs stellen van U iets naders te mogen vernemen, waarvoor ik U reeds thans hartelijk dank zeg. In middels teken ik, met de meeste hoogachting, H.C. Van Dijk”

Brief legionair Meijers aan vader van Cornelis van Dijk 29-5-1952

Henk Meijers schreef aan de vader:

“geachte heer van Dijk uw brief DD 10-5-52 dankend in ontvangst genomen. Wilde reeds eerder met u verbinding opnemen. Toch het verlies van alle persoonlijke papieren waaronder ook u adres instond zoals ook de militaire plichten welke voor de tijd van vier maanden tot zwijgen zijn er de oorzaak van. Kerstmis 1949 leerde ik uw zoon Cor door [slecht leesbaar] mijn tweelingbroer die reeds lange tijd bevriend en voor mij in China Indochina waren. Kennismaking is zo goed verlopen dat wij spoedig trouwe vriendschap sloten sloten, wij spreken dezelfde moeders taal. […] Voor zijn kameraden en mij is het zeker dat hij in gevangenschap is […]”

Brief Consul de France a Rotterdam 24 oktober 1952

In een brief van 24 oktober maart 1952 aan de Consul de France in Rotterdam bericht het Franse Ministere des Anciens Combattants et Victimes de Guerre dat Cornelis van Dijk in juli 1952 in Camp 113 overleden was aan de gevolgen van een ziekte. De Consul zal daarna de familie ingelicht hebben.

MdH, gegevens

Cornelis Andrianus VAN DIJK
Mort pour la France le 07-1952 (camp 113 – province de Vinh Phuc (ex Tonkin))
Né(e) le/en 29-12-1925 à Rotterdam (Pays-Bas)
Grade soldat de 1re classe Unité 2e régiment étranger d’infanterie (2e REI) [ , Corps 3/2e régiment étranger d infanterie, oude versie MdH ] Matricule au corps 44970 Mention Mort pour la France Cause du décès maladie Lieu de transcription du décèsParis 1er arrondissement Sources Service historique de la Défense, Caen

^(a) 44970 – THONIG, 03-04-1947, No Matricule 46970

^(b) Familiegeschiedenis van Cornelis van Dijk opgetekend door Cor van Dijk

^(c) Mogelijk betreft het hier de razzia in Rotterdam op 10 november 1944. Hierbij werden 50.000 Rotterdamse mannen opgepakt en in het stadion De Kuip verzameld om in Duitsland aan het werk te gaan.

(d) Volledige naam van de gevangenis “Prison Militaire” Caserne du vieux Chateau, Oran, Algerie, Afrika du Nord.

^(e) DÉCRET du 5 août 1946 portant attribution de la médaille coloniale avec agrafe « Extrême-Orient »
J.O. du 13 août 1946 – Page 7149. Le Président du Gouvernement provisoire de la République,
Sur le rapport du ministre des armées, Vu l’article 75 de la loi du 26 juillet 1893 instituant la médaille coloniale, Décrète :
Art. 1er. — La médaille coloniale avec agrafe en argent « Extrême-Orient » est attribuée à tous les militaires des forces terrestres, maritimes et aériennes remplissant l’une des conditions ci-après :
[…]
3° Avoir participé pendant trois mois aux opérations effectuées en Indochine ( Cochinchine, Cambodge, Annam, Laos, Tonkin ) entre le 23 septembre 1945 et une date qui sera fixée ultérieurement par circulaire du ministre des armées ;
4° Avoir été parachuté en Indochine pour mission spéciale ;
5° Avoir été blessé du fait de l’ennemi ou cité pour faits de guerre à l’occasion de l’une des opérations énumérées ci-dessus.
Art. 2. — Le ministre de l’armée est chargé de l’exécution du présent décret.
Fait à Paris, le 5 août 1946. Georges Bidault. Par le président du Gouvernement provisoire de la République :
Le ministre des armées, E. Michelet.

Dank

Bijzondere dank aan Cor van Dijk

Info

Bronnen