Nederlands-Indië 1945-1949

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Nederland zijn koloniale gezag over Nederlands-Indië tijdelijk kwijtgeraakt.
Op 17 augustus 1945, twee dagen na de Japanse capitulatie, riepen de Indonesische leiders Soekarno en Hatta de onafhankelijke Republiek Indonesië uit.
Nederland besloot te proberen zijn gezag met militaire middelen te herstellen om zo een geleidelijk dekolonisatieproces onder Nederlandse leiding af te dwingen.

In deze strijd zette Nederland in de jaren 1945-1949 ruim 200.000 militairen in, onder wie 95.000 dienstplichtigen en 25.000 oorlogsvrijwilligers uit Nederland. Desondanks raakte Nederland zijn belangrijkste kolonie kwijt. Tijdens of door dit grootschalige conflict, dat op 27 december 1949 eindigde met de Nederlandse erkenning van de Indonesische onafhankelijkheid, kwamen ongeveer 6.000 militairen in dienst van het Koninkrijk om het leven.

Van het Vreemdelingenlegioen naar Nederlands-Indië

Onder deze dienstplichtigen en oorlogsvrijwilligers bevonden zich ook een aantal mannen die daarvoor in het Franse Vreemdelingenlegioen hadden gediend.

Van Nederlands-Indië naar het Vreemdelingenlegioen

Een aantal Indië gangers konden na terugkomst in Nederland hun plek in de maatschappij niet meer vinden.
Enkele van hen besloten uiteindelijk dienst te nemen in het Vreemdelingenlegioen.