Van Doorn, Willem

Biografie

Jeugd

Willem Theodoor Cornelis van Doorn werd op 31 mei 1911 te Den Haag geboren als zoon van Elisa Cornelis Unico van Doorn en Elisabeth Wendelaar.

Hij ging naar de lagere school in Den Haag en Gouda en daarna naar het Tweede Stedelijk Gymnasium in Den Haag en Kampen.

1931 Studie Rechten

In 1931 ging hij rechten studeren in Leiden. Hij was actief bij Pro Patria en wedstrijd-roeier bij Njord. Na zijn kandidaats stopte hij met zijn studie om zich verder aan de Oxfordbeweging te wijden.

1932 Reserve Officier

In 1932 werd Willem van Doorn opgeroepen voor militaire dienst en werd geplaatst op de school voor Reserve Officieren Cavalerie in Amersfoort. Hij werd reserve-officier bij het 3de Regiment Huzaren in Den Haag.

Abessinië en Vreemdelingenlegioen

Vrijwel alle biografieën die over Willem van Doorn op het internet te vinden zijn maken via zijn dienstplicht een sprong naar het jaar 1940 en gaan van daaruit verder met zijn verzetsactiviteiten.
In een krantenartikel getiteld “MANNEN VAN HET VERZET Willem Theodoor Cornelis van Doorn” in het blad Strijdend Nederland van 6 augustus 1945, werd volgende informatie aangetroffen over de tussenliggende periode:

In „Ideas have Legs” vertelt Peter Howard van twee mannen, die in den strijd tegen de Duitsche onderdrukking hun leven lieten. De een is Fred Ramm, de groote Noorsche journalist, de ander is de jonge Nederlander Pim van Doorn.

Pim… Hij was een der fijnste kerels, dien ik ooit ontmoette. Pim had veel van God gekregen: een gezond, sterk lichaam, een helder verstand, rijkdom.
In Leiden, waar hij studeerde, was hij ontzaglijk populair onder zijn medestudenten om zijn warme vriendschap, zijn sportiviteit, zijn dolle streken…

Pim hield hartstochtelijk van zijn land, van de vrijheid.
Zijn drang tot daden dreef hem er toe met de Abessyniërs te strijden tegen den Italiaanschen indringer.
[ Deze Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog duurde van 3 oktober 1935 tot mei 1936 ]

Zijn zucht naar avonturen deed hem een tijdlang dienst nemen in het Fransche Vreemdelingenlegioen.

Andere bronnen die dit bevestigen zijn tot nu toe nog niet gevonden.

1938 Bevordering tot reserve eerste luitenant

Bij Koninklijk besluit van 20 December 1937 no.49 werd met ingang van 1 januari 1938 benoemd en aangesteld bij het reserve personeel der landmacht: […] bij het wapen der cavalerie, tot res.- eerste luitenant, bij hun tegenwoordig regiment, de res. – tweede-luits. […] jhr. W.T.C. van Doorn, van het 2de R.H. [2]

1940

Tijdens de meidagen van 1940 diende Willem van Doorn bij een Eskadron Wielrijders, onder meer bij Schiebroek.

Ordedienst en Engelandvaarder

Als vooraanstaand lid van de verzetsgroep Ordedienst (OD) was het nodig dat hij naar Engeland vertrok. Hij had een sportvliegbrevet en een militair vliegbrevet en besloot een vliegtuigje te kopen om daarmee vanaf het Tjeukemeer naar Engeland te vliegen. Hij werd gearresteerd, maar wist te ontsnappen en duikt onder.

1941

In de nacht van 18 op 19 april 1941 besluit hij een tweede poging te wagen, samen met de Poolse viceconsul in Nederland, Tolo Saryusz Makowski. Er werd een opvouwbare kano voor hen geregeld, die in het tunneltje bij het Zeehospitium in Katwijk werd verstopt. Toen ze vertrokken stak er een storm op. De Katwijkse vissersboot KW 32, de ‘Sakina’, redde hen. Aangezien er twee Duitsers aan boord waren, moest de kapitein hun geld en paspoort afnemen, maar stuurman Nico van Beelen fluisterde hen toe dat ze in de haven van IJmuiden niet aan de kade zouden afmeren, maar tegen een ander schip, in de buurt van het station. De stuurman leidde de Duitsers af, zodat ze konden ontsnappen. Willem van Doorn en Tolo Saryusz Makowski wandelden rustig naar het station en waren weer vrij.

Willem van Doorn verrichtte daarna spionagewerk voor de OD. In november 1941 vertrok hij in opdracht van de OD naar Vichy-Frankrijk. Onderweg viel de lange, blonde Nederlander op en werd in Reims gearresteerd. toen bleek dat hij wapens en belastende papieren bij zich had, werd hij naar een gevangenis in Parijs gebracht en vandaar naar de gevangenis in Scheveningen, kamp Amersfoort en kamp Vught. In maart 1943 werd hij overgeplaatst naar kamp Haren en ter dood veroordeeld.

Op 29 juli 1943 werd Willem van Doorn op de Leusderheide gefusilleerd.
Willem van Doorn ligt begraven op de begraafplaats Rusthof in Leusden.

1951 – 1953 Onderscheiding

Eind 1951 werd Willem van Doorn door de Ordedienst voorgedragen voor een onderscheiding.
Deze voordracht werd voorgelegd aan de Commissie Militaire Onderscheidingen (CMO).
In 1952 besloot de CMO bWillem van Doorn voor te dragen voor het Kruis van Verdienste.
Bij K.B. van 5 mei 1953 no. 61 werd Willem van Doorn onderscheiden met het Kruis van Verdienste.

De mutatie luidde:

Heeft zich in verband met vijandelijke actie door moedig en beleidvol optreden onderscheidden en daarmede het belang van het Koninkrijk gedient als lid van de O.D. (Ordedienst) in de eerste jaren der bezetting. Tweemaal trachtte hij naar Engeland te komen, per vliegtuig en per kano, doch beide malen mislukte de poging. Bij de derde poging via Frankrijk,, welke werd ondernomen in opdracht van zijn Commandant, met name om contact op te nemen met Franse verzetsgroepen werd hij op 11 november 1941 gearresteerd en op 29 juli 1943 gefusilleerd.

Info

Bronnen