Op 8 januari 1862 berichtte de “Provinciale Geldersche en Nijmeegsche Courant” over een veteraan die terecht stond voor landlooperij.
Dezer dagen stond voor de de regtbank te ‘s Hertogenbosch iemand ter zake van landlooperij teregt. Uit zijne opgaven bleek dat hij was geboren te Utrecht [ 1815 ],
in 1830; op 15 jarigen leeftijd nam hij dienst bij de 8. afdeeling infanterie, woonde het beleg der citadel van Antwerpen bij, alwaar hij de bronzen medaille en het metalen kruis ontving ;
Antwerpsche Medaille 1832
in 1835 begaf hij zich naar Neerlandsch Indië en nam deel aan den slag op Sumatra’s westkust ;
in 1840 engageerde hij zich bij het Fransche vreemdenlegioen, woonde in Algiers verschillende veldtogten bij, van waar hij zich vervolgens onder de vanen van den Kerkelijken Staat schaarde.
Op nieuw bij het Fransche vreemdenlegioen ingelijfd, nam hij
in 1856 deel aan de veldtogten in Italie en werd bij Solferino door twee kogels gewond.
In Augustus j.l. [1861] “en congé définitief” naar het vaderland teruggekeerd, verzocht hij thans , na eene 30 jarige militaire loopbaan, naar de koloniën van weldadigheid te worden opgezonden.
Helaas geen naam en zelfs geen initialen zodat het een hele opgave zal worden deze toch wel bijzondere militair te identificeren.