1934 Klaas P. “Een avonturier”, “Een fantastisch verhaal” en “LIEVER IN HET VREEMDELINGENLEGIOEN DAN IN DE GEVANGENIS”

Dit waren op 4 januari 1934 de typische de koppen boven krantenberichten over de terugkeer van de toen 17 jarige Klaas P. Vrijwel alle landelijke en regionalen kranten brachten het nieuws. Het “Rotterdamsch nieuwsblad” berichtte als volgt:

Een-avonturier.

Na ruim twee jaar zwerven in Nederland terug. Op 17 Juli 1931 ontvluchtte uit het Observatie huis voor jongens te Groningen een vijftien jarige jongen, Klaas P., die wegens diefstal, te Sneek gepleegd, door de Leeuwarder Recht bank veroordeeld was.
De jongen genoot in het Observatiehuis behoorlijke vrijheid en werkte in de stad zelfs bij een patroon. Van deze vrijheid maakte hij misbruik. Hij stal geld bij menschen, bij wie hij voor zijn patroon moest zijn. Hij stal portemonnaies in een Bad-inrichting en het gevolg was dat de politie zich met de zaak ging bemoeien. De grond werd Klaas te heet onder de voeten en hij ontvluchtte uit het Observatiehuis, kaapte een fiets en reed daarmee naar Nieuwe schans. En daar begonnen zijn avontuurlijke zwervingen. De fiets liet hij in het vaderland achter, maar zelf ging hij de grens over en kwam over Bunde en Leer.
Het moet hem gelukt zijn de Duitsche politie wat op den mouw te spelden, want in plaats dat ze dezen jongen naar Nederland terugzonden, lieten ze hem vrij. Klaas reisde toen als blinde passagier naar Straatsburg. De manier van reizen beviel hem goed. Onder aan een trein of verstopt in een goederenwagen is hij heel Europa doorgekomen.

Casablanca Marokko 1935

Hij nam dienst in het vreemdelingenlegioen en vocht in Casablanca in Marokko. Tweemaal werd hij gewond. Al waren de verwondingen niet erg, Klaas kreeg genoeg van het oorlogvoeren. Hij deserteerde en vluchtte naar Tripoli, waar hij kans zag, de Middellandsche Zee over ie steken naar Messina. Van daar reisde hij naar Napels, naar Venetië en vele kleinere plaatsen in Noord-Italië. Overal kwam hij met de politie in aanraking omdat hij geen papieren had, overal leerde hij de cellen van politiebureaus kennen. Van Italië ging hij naar Joegoslavië, naar Roemenië, naar Polen. Zo kwam hij weer in Duitschland terug en na al die omzwervingen scheen er een verlangen naar den geboortegrond bij hem wakker te worden, want hoewel hij heel goed wist dat hij in het vaderland nog iets te vereffenen had, kwam hij de grens over en meldde zich bij de politie te Arnhem.
Daar ontdekte men al gauw, dat de Groningsche politie hem in het Algemeen Politie blad gesignaleerd had en nog juist in het oude jaar kwam hij in Groningen terug.
Hij is inmiddels groter geworden, is nu zeventien jaar. Ook is hij heel wat ervaring rijker geworden. Of alles waar is wat hij van zijn reizen vertelt, is moeilijk te controleren. Als het niet alles waar is, dan is het toch ook al mooi, dat hij het zo weet te fantaseren.
Klaas zit nu aan het hoofdbureau van politie en kan een vergelijkende studie maken waar de cellen het meèst comfortabel zijn, in Noord-Afrika, in Italië, in de Balkanstaten of in het eigen vader land….

De kinderrechter zal zich verder over dezen avonturier ontfermen.


Categorie: Uncategorized
© Copyright | NLLegioen | All Rights ReservedPowered by Crossing Over