Sem Presser (1917-1986) begon in 1937 als zelfstandig fotojournalist in Amsterdam. In 1944 fotografeerde hij de bevrijding van Arnhem en maakte kort na de oorlog reportages van het verwoeste Duitsland. In 1951 vestigde hij zich met zijn vrouw Joke in het Franse Roquebrune-Cap-Martin. Ze bleven daar tot 1965. Sem Presser was betrokken bij het ontstaan en oprichting van De Zilveren Camera, World Press Photo en de Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten (NVF). Zijn hele leven heeft hij zich met succes ingezet voor de bescherming en handhaving van de auteursrechten van de fotograaf [1]
Dit type zelfportret maakte hij vaak als onderdeel van zijn reportages
Sidi Bel Abbes
In 1959 kreeg Sem Presser toestemming van Generaal Gardy, inspecteur-generaal van het Franse Vreemdelingenlegioen een reportage te maken over het Legioen. Presser beschreef zijn ontmoeting met Gardy als volgt:
“Sidi-Bel-Abbes, de door het vreemdelingenlegioen gebouwde stad in Algerije. In de kamer van de commandant staat een kleine man met uitgestoken handen op mij te wachten: generaal Gardy, inspecteur-generaal van het Legioen, die dezelfde ochtend zijn hoofdkwartier in Parijs heeft verlaten en naar Afrika is gevlogen om de legioensoldaten te inspecteren. “Monsieur Presser,” zegt hij, “er wordt veel onzin over het Legioen verteld en er wordt veel gelogen. Ik hoop dat u uw lezers zult vertellen wat u zelf gezien hebt. Hoe u dat doet, gaat mij niet aan. Ik kan u slechts zeggen dat u kunt gaan waarheen u wilt, dat u alles van het Vreemdelingenlegioen kunt zien.”
Algerije juli 1959
In de periode rond juli 1959 bracht Presser vijf weken door in Algerije en bezocht daar de verschillende garnizoenen van het Legioen. Hij maakt er honderden foto’s.
Een uitgebreide reportage hierover verscheen vanaf 17 oktober 1959 in vier delen in het blad REVUE onder de titel: Sem Presser in het Vreemdelingenlegioen
In zijn reportage beschreef Sem Presser ook enkele ontmoetingen met Legionairs van Nederlandse herkomst.
Hun namen zijn in de meeste gevallen aangepast.
Cornelis de Vries
Op 6 december 1960 arriveerde op Schiphol de uit het Franse Vreemdelingenlegioen gedeserteerde Cornelis de Vries. Hij werd door de Marechaussee gehoord en verklaarde daarbij het volgende:
[…]
De toeloop van Nederlanders neemt erg toe. Verschillende mensen, die ik in het Legioen heb ontmoet, hebben mij verteld, dat zij naar het Legioen waren gekomen. nadat zij het stuk van SEM PRESSER in de REVUE hadden gelezen, waarin het leven van de Legionnair zeer mooi werd voorgespiegeld.”
[…]