Algemeen Handelsblad 17 december 1908
De hoofdredacteur van de Matin, Stéphane Lauzanne, wijdt een hoofdartikel aan het gebeurde in Zuid-Oran, waarin hij met nadruk verklaart, dat thans alleen Frankrijk en niemand anders de kwestie moet beslechten, daar de desertie plaats had op Fransch grondgebied en de muiters alleen tegen Franschen zijn opgetreden. Daarna richt hij zich tot de Duitsche pers, naar aanleiding van de taal, welke sommige Duitsche bladen voeren. Wanneer er misbruiken bij het vreemdelegioen bestaan zegt de Matin, zou de Fransche regeering daarvoor aansprakelijk en verplicht zijn te onderzoeken en te straffen, maar niemand anders.
Frankrijk bemoeit zich ook ook niet met de zedenschandalen in het Duitsche leger. Ten slotte waarschuwt het blad de Duitsche pers, niet wederom een campagne te beginnen van bedreiging en vreesaanjagerij, daar dit thans in Frankrijk geen weerklank zou vinden.
Alle deserteurs zijn thans gevangen genomen, ook de aanvoerder, die -volgens den Algierschen correspondent van het Journal, een Beiersch oud-officier moet zijn op wien reeds lang de verdenking rustte in verbinding te staan met de desertie-agentschappen. Zij verlieten Zondag-avond hun garnizoen, na een kameraad, die weigerde hen te volgen, vermoord te hebben. Het geheele ontvluchtingsplan moet uitstekend zijn voorbereid. Zonder eenig opzien te baren wisten zij, ieder op zichzelf, buiten de stad te komen, waarna zij zich op een afgesproken plaats vereenigden. De deserteurs waren nog niet ingedeeld, maar behoorden tot een opleidingscompagnie en hadden nauwelijks 3 maanden dienst.
De Frankfurter Zeitung is van oordeel, dat de vluchtelingen, al zijn ze ook weer gevangen genomen, toch een groot succes hebben bereikt: zij hebben n.l. weer eens krachtig de aandacht gevestigd op de toestanden, welke bij het vreemdenlegioen heerschen.
Want dat de mannen gedeserteerd zijn om aan hun gruwelijk lot te ontkomen, daaraan twijfelt het blad geen ogenblik. Duitschland heeft er groot belang bij, dat, er een einde komt aan die misstanden
Erich von Nordeck, die twee jaar als officier in het legioen gediend heeft, zegt in een door hem uitgegeven werk “Soldatenelend in der Fremdenlegion”, dat jaarlijks ongeveer 4000 Duitschers bij het legioen dienst nemen. Hij beschrijft dan het ellendige leven dat ze te verduren hebben. Volgens hem is het een feit, dat het legioen voornamelijk uit Duitschers bestaat, dat Frankrijk zijn koloniale oorlogen vooral voert met het Vreemdenlegioen, dus met Duitschers, en dat het ook zijn cultuurwerken door gestrafte Duitsche legioensoldaten laat uitvoeren — in één woord, hij komt tot de slotsom, dat wanneer Algiers thans een bloeiende kolonie is, Frankrijk dit slechts te danken heeft aan Duitsche krachten!
Erich von Nordeck was een pseudoniem van Franz Wesemann
Franz Weseman werd geboren 12 april 1867.
Hij was bakker, legionair, schrijver en uitgever van beroep.
Hij diende twee jaar van 1886 tot 1888 als soldaat en officier [?] in het Franse Vreemdelingenlegioen.
Van 1888 tot 1893 woonde hij in Parijs.
Zijn boek “Soldatenelend in der Fremdenlegion” verscheen in 1896.
Hij raakte in 1906 in Australië vermist.
Wesemann, Franz, psd. Erich von Nordeck, wurde am 12. April 1867 in Friesack (Mark Brandenburg) als der Sohn eines (1906 †) Schuhmachermeisters geboren, erlernte das Bäckerhandwerk, verließ dann die Heimat, durchstreifte West- und Südeuropa, trat 1886 in französische Dienste, avancierte in kurzer Zeit zum Leutnant und durchquerte Nordafrika, einen Teil von Marokko und die kleine Sahara.
Nachdem er später noch mit der französischen Armee in Tonkin gewesen, nahm er im Dezember 1888 als Premierleutnant seinen Abschied und begab sich nach Paris, wo er nach verschiedenen Richtungen hin politisch tätig war. Im Jahre 1892 gab er diese Tätigkeit auf und kehrte in die Heimat zurück.
Er ließ sich 1893 in Berlin nieder, wo er ein Jahrzehnt als Schriftſteller u. Verleger seiner Reiseschilderungen lebte, um dann wieder in die weite Welt zu gehen.
Er lebt jetzt (1906) in Australien.