EEN VELDPREDIKER VERTELT…
De legerdominee traint mee met de soldaten!
Dit was de kop boven een uitvoerig interview met legerpredikant A. Blanson Henkemans over de Brigade “Prinses Irene”, dat op 25 mei 1945 in “De nieuwe Nederlander” verscheen.
A. Blanson Henkemans woonde van 1938 tot 1942 in Groesbeek. In dat jaar was hij vier maanden geïnterneerd geweest in het ‘Oranjehotel’ in Scheveningen en nauwelijks op vrije voeten dreigde een tweede arrestatie omdat de Duitse bezetter de pastorie binnenviel omdat er een joods meisje en een voor medicus studerende jongeman zaten ondergedoken. De dominee wist te vluchten, dook onder en werd later veldprediker bij de Prinses Irenebrigade [1].
Opmerkelijk genoeg noemde hij toen hij gevraagd werd naar de samenstelling van de Brigade als eerst de voormalige legionairs.
De samenstelling der Brigade — uit welke elementen was zij gevormd, zo stelden wij nu onze vraag. Nu, deze zijn „vogels van diverse pluimage” merkten we wel.
Zo heeft men er een 50-tal legionairs onder, dat zijn dan Nederlanders, die indertijd in het Franse vreemdelingenlegioen terecht waren gekomen en die nu op deze wijze hun Nederlandsch staatsburgerschap terug kregen, echte houwdegens en vaak zeer ondernemende kerels.
Bij Koninklijk besluit van 18 October 1945 no. 46 is, met ingang van 1 November 1945, op zijn daartoe gedaan verzoek, eervol ontslag verleend aan den reserve-veldprediker, gelijkgesteld met den rang van majoor, A. Blanson Henkemans.
[1] Nieuwsbrief HKG nr. 22