V., Gerard

21 november 1955, De Volkskrant

Op 21 november 1955 verscheen in de Volkskrant onder de titel:

“Eindhovenaar vluchtte uit Vreemdelingen-legioen.
Voor een landgenoot vrijwillig naar strafkamp”

het volgende artikel:

(Van onze correspondent)


Eindhoven 20 nov. — Na een avontuurlijke vlucht, die vele maanden heeft geduurd, is de 27-jarige Gerard V. uit het Vreemdelingenlegioen ontsnapt en in het afgelopen weekend thuis in Eindhoven gearriveerd. De jonge légionnair, die met het „Eerste Bataljon Etrangers Parachutistes” in Dien Bien Foe heeft gevochten en bij een eerste mislukte ontsnappingspoging in een strafkamp terecht kwam, maakte een voet- en liftreis door Indo-China en Cambodja om ten slotte toch via Saigon en de hulp van een Nederlandse consul na vier Jaar Nederland weer te bereiken.

In september 1951 vertrok V., die liever onbekend wil blijven, uit zucht naar avontuur en wegens moeilijkheden met zijn meisje, naar Frankrijk om zich bij het Vreemdelingenlegioen te melden. In Noord-Afrika werd hij ingedeeld bij de parachutisten.

In november 1953 ging de Eindhovense parachutist naar Indo-China. De werkelijke oorlog begon.
Vóór de catastrofe bij Dien Bien Foe werd Gerard V. , die een schotwond kreeg, per helikopter naar Nam Dien gebracht.

Na terugkeer in Algiers werd V., die inmiddels jaar drie dienst er op had zitten, overgeplaatst naar het tweede “BEP”, waarvan het merendeel uit zeer jonge Duitsers bestond.

Zijn verzoek terugplaatsing bij het eerste BEP. waarin ook de Amsterdammers Haak, Dirks en Van der Weyden zaten, werd echter afgewezen. Daarom besloot hij te vluchten.

Te vroeg aan dek

Met enkele tienduizenden gespaarde piasters op zak wilde V, vanuit Tonkin in Zuid-Vietnam proberen een schip naar Nederland te krijgen. Op één van zijn zwerftochten door de haven ontdekte hij een Nederlandse coaster. Een van de bemanningsleden hielp hem aan boord. Maar toen hij aan dek kwam, was de coaster tegen de verwachting in nog niet buitengaats. Het schip was teruggekeerd, omdat enkele verstekelingen (ook al legionnaires) aan boord ontdekt waren. Om moeilijkheden voor de kapitein te voorkomen, ging hij mee met de politie, die de vluchteling al gezien had. Zo kwam de Eindhovenaar weer in de macht van het legioen.

Zijn eerste straf was een zware aframmeling. Vijf légionnairs sloegen hem met stokken en gummiknuppels tot hij bewusteloos was. „Dat is helemaal bijzonders voor gevluchte légionnaires”, zegt V., die zonder vorm van een krijgsraad-proces tot twee jaar gevangenisstraf werd veroordeeld.

In afwachting van zijn transport naar Noord-Afrika ging hij naar een doorgangskamp in Saigon. Op een morgen (een Nederlander in het kamp leende hem uitbrekers-werktuigen) wist V. uit het kamp te ontsnappen. De jonge avonturier, als alle gevangenen slechts in een klein broekje gekleed, om ontsnapping opvallend te maken, liep door de stad Saigon alsof hij een veldloop aan het houden was. Een Noorse zeeman, die met zijn schip in de haven lag, zorgde voor een broek en een hemd. Toen hij er niet In slaagde, een schip in de haven te vinden en verder verblijf levensgevaarlijk was, besloot V. dwars door Indo-China en Cambodsja naar Siam uit te wijken. Lopend, zwemmend en liftend bereikte V. na vele dagen een punt op 80 kilometer van de Siamese grens.

Het was al juni 1955 geworden, toen hij officieel werd uitgewezen en op transport gesteld naar de grens van Indo-China. Zo kwam V., die verder reisde als zeeman, die een schip zocht, weer in Saigon, waar hij de hulp van de consul inriep.

Pas drie maanden later — V. bleef al die tijd in het consulaat — kwam er een schip voor Nederland. Maar in Aden werd de ontsnapte légionnaire doodziek met dysenterie en blindedarmontsteking van boord gedragen.
Na vijf weken ernstige ziekte stapte V. vorige week aan boord van de Lindekerk voor de thuisvaart.

Identificatie

Helaas zijn er tot nu toe te weinig aanknopingspunten om tot een identificatie van Gerard V. uit Eindhoven te komen.
Ook de door hem genoemde Nederlanders:

Haak,
Dirks en
van der Weyden

konden tot nu toe niet geïdentificeerd worden.

Mogelijk zou een onderzoek in het archief van het Consulaat in Saigon uit de betreffende periode uitsluitsel kunnen geven [2].