In het weekblad Vrij Nederland van 9 december 1944 berichtte oorlogscorrespondent A.C. van Beers van het persagentschap ANEP over een bezoek dat Prins Bernhard bracht aan Zeeuwsch-Vlaanderen.
De Prins bezocht eerder echter een opleidingsschool om de Nederlandsche strijdkrachten te versterken en een kaderschool.
Van deze kaderschool was de commandant “een kapitein […] die voor den oorlog in het Vreemdelingenlegioen heeft gediend en later dienst nam bij de Koninklijke Nederlandsche Brigade “ Prinses Irene.”
Welke kaderschool* was dit en vooral wie was deze kapitein?
* Prins Bernhard bezoekt Zeeuwsch-Vlaanderen
DOOR A. C. VAN BEERS
ANEP’S Oorlogscorrespondent
PRINS BERNHARD heeft vandaag Zeeuwsch-Vlaanderen een bezoek gebracht. Eerst echter bezocht hij het opleidingscentrum in België, waar honderden Nederlandsche vrijwilligers worden opgeleid. Reeds duizenden zijn deze opleidingsschool gepasseerd om de Nederlandsche strijdkrachten te kunnen versterken. Toen Z.K.H. dit centrum bezocht, waren daar juist mannen bezig te oefenen, die indertijd met de Maquis in Frankrijk gestreden hebben. Zij droegen nog altijd burgerkleding, hetgeen echter niet verhinderde, dat zij een uitstekenden militairen indruk maakten.
Zowel officieren als onderofficieren prezen hun houding ten zeerste. Een ieder ziet verlangend uit naar het ogenblik dat hij den vijand met gelijke wapens te lijf kan gaan.
In dit zelfde centrum is een zogenaamde Kaderschool opgericht, waar de mannen een gevechtsopleiding ontvangen, zoals die in Engeland gegeven wordt. Deze school is speciaal voor hen, die tijdens hun ondergrondse activiteit blijk gegeven hebben eigenschappen als leider te bezitten. Deze mannen komen uit alle lagen der maatschappij kunnen thans onderofficier en officier worden.
Onder hen bevinden zich voormalige officieren, maar zij worden bij de opleiding als gelijken behandeld en moeten elk individueel hun kwaliteiten als leider tonen.
De commandant van de school is een kapitein, die voor de oorlog in het Vreemdelingenlegioen heeft gediend en later dienst nam bij de Koninklijke Nederlandsche Brigade “ Prinses Irene.”
De Prins onderhield zich met de leiders van het kamp en met tal van leerlingen. Daarna ging Z.K.H. vergezeld door enige officieren van den generalen staf naar Zeeuwsch-Viaanderen, waar hij verschillende eenheden van de eerste Nederlandsche bataljons, die op vrijen Nederlandschen bodem geformeerd waren inspecteerde. De mannen van deze eenheden behoorden tot de leden der Binnenlandsche Strijdkrachten, die de Canadezen zulke waardevolle diensten bewezen hebben.
In Hulst, waar zich het voormalige centrum der Verzetsbeweging bevond, had men blijkbaar van de komst van den Prins afgeweten, want hier was een groots welkom voorbereid. De zingende en juichende menigte verhinderde bijna dat de auto s den tocht konden voortzetten.
Ten Westen van de Braakman ligt een verwoest land. De Prins bezocht de dode steden Schoondijke, Breskens en Oostburg, waar slechts enkele huizen overeind gebleven zijn. Talloze malen hield de Prins hier stil om met de vrouwen te spreken, die bezig waren te redden wat nog te redden viel. Zij onderhielden zich op ongedwongen wijze met den Prins wien zij over hun nood vertelden.
In het volkomen vernielde Breskens ontdekte de Prins een ambulance-auto van het Vrouwen Hulp Corps, die hier in deze stad der ellende hulp kwam brengen Z.K.H. was diep onder den indruk van de hier aangerichte verwoestingen.
* De “Training and Holding Unit” van de brigade leidde troepen op in Leopoldsburg (België) later in Sint-Niklaas en te Bergen op Zoom en werd 1st Royal Netherlands Infantry Depot.
2nd Royal Netherlands Infantry Depot met 2e Kaderschool
Het bataljon 1-3 R.I. werd op 18 december 1944 als L.I.B. gevormd uit het toenmalige 3e Wachtbataljon dat reeds op 15 oktober 1944 te St. Niklaas (België) ontstond uit Nederlanders die zich door oorlogsomstandigheden in Frankrijk en België bevonden.