Jeugdige Haarlemse autodieven
Op 22 juli 1952 berichtte de Volkskrant over twee Haarlems jongens die in de nacht van 24 op 25 April van huis waren weggelopen een auto stallen en daarmee naar Roosendaal reden.
Hier stalden zij de auto en overschreden clandestien de Belgische en later de Franse grens. Nadat de jongens zich in een Franse grensstad voor het Vreemdelingenlegioen hadden gemeld, werden zij naar Parijs vervoerd, waar de Fransen al hun bezittingen in beslag namen.
Volkomen berooid, met geen andere bezittingen dan het aan hen uitgereikte uniform, brachten zij enige dagen in Parijs door. Daarna ging het naar Marseille, waar zij werden ondergebracht in een kazerne, gelegen op een hoge berg. Na enkele maanden keren de jonge mannen weer terug naar huis.
Deze gebeurtenis kreeg veel aandacht in de pers en leidde zelf tot kamervragen.
Ook verschenen er in de Volkskrant enkele ingezonden brieven waaronder de volgende:
Ik ken Nederlanders die zich in 1934 voor het Franse Vreemdelingenlegioen hebben gemeld en die nu als kapitein in IndoChina tegen de communisten vechten.
Zij zijn vele malen onderscheiden wegens dapperheid.
Een oprecht katholiek verzekerde mij het een eer te vinden lid te zijn van dit corps dapperen.
Daartegen steekt het verhaal van de jeugdige Haarlemse autodief triest af.
KAAG W. Versteege
[ De Volkskrant 25-07-1952 ]
Het riep de vraag op naar welke Nederlander(s) die in 1934 dienst had genomen in het Franse Vreemdelingenlegioen en was opgeklommen tot officier verwees de briefschrijver W. Versteege hier?
W. Versteege was zeer waarschijnlijk familie van deze officier.
In de Haarlemsche courant van 27 november 1954 treffen we het volgende bericht aan:
OUD-ZANDVOORTER ONDERSCHEIDEN
Aan een oud-Zandvoorter, de heer J. M. A. Versteege, luitenant in het Franse Vreemdelingenlegioen, is de bijzondere onderscheiding ten deel gevallen van een benoeming tot officier in het Legioen van Eer.
9 October j.l. is hem de roset, teken van deze onderscheiding, ergens in Indo-China, voor het front van zijn régiment uitgereikt.
In 1934 nam de heer Versteege, 21 jaar oud, dienst bij ’t Vreemlelingenlegioen.
Aanvankelijk was hij in Noord-Afrika gelegerd, maar in 1940 streed hij in de Maginot-linie.
De laatste jaren is luitenant Versteege ingedeeld bij de troepen in Indo-China. In talrijke zware gevechten heeft hij zich bijzonder onderscheiden en dit was de aanleiding voor zijn benoeming tot officier in het Legioen van Eer.
Het gezin van de heer Versteege woont in Noord-Afrika; deze officier heeft zich daar ook een ijverig lid van de strijdende Kerk getoond.
Zo was hij in 1946 de organisator van een grootse hulde aan het H. Hart te Fez.
Het volgend jaar komt de heer Versteege met zijn gezin het periodieke verlóf weer in Zandvoort doorbrengen ten huize van zijn 78-jarige vader.
De in het artikel genoemde gegevens maakten een positive identificatie van deze officier mogelijk.
Het betreft de op 19 augustus 1913 in Haarlem geboren: Josef Maria Antonius Versteege.
W. Versteege uit Kaag die in 1952 de brief naar de Volkskrant stuurde is vrijwel zeker zijn oudere broer Willem.
In 1948 werd in een krant uit Casablanca aandacht besteed aan het feit dat hij onderscheiden was met het Legion d’Honneur en het feit dat hij zo actief was voor de kerk.
Het toeval wilde dat in de nalatenschap van de oud-legionair Hein Brandes een foto zat van een vaandelwacht van het 4e REI in Marokko in de jaren ’50 van de vorige eeuw.
Hein Brandes staat namelijk zelf op deze foto maar ook Josef Versteege als de officier die het vaandel mocht dragen.
Een bevriende historica uit Frankrijk wist onlangs in de archieven de staat van dienst van Josef Veersteege te vinden.
Op basis hiervan zal ik binnenkort een reconstructie maken van de militaire loopbaan in het Vreemdelingenlegioen van de “vele malen wegens dapperheid onderscheiden” Josef Versteege.