1954 – 1979 Een ontmoeting met “de engel van Dien Bien Phu”

Als je iets waar je erg aan gehecht bent altijd met je meedraagt kan dit een nadeel hebben, het kan gaan slijten.
En zo trof ik in de nalatenschap van de oud-légionnaire Hein Brandes de volgende foto aan.

Nog net was te zien dat het een foto betrof van de oorkonde uit 1977 voor de Medaille Militaire waarmee hij in 1956 onderscheiden was.

Maar dat was zeer waarschijnlijk niet hetgeen waar hij zo trots op was of zoveel waarde aan hechtte, of in ieder geval niet alleen.
Dat stond namelijk op de achterzijde.

Met de hand geschreven staat daar, ondanks de door vocht uitgelopen inkt, gelukkig nog steeds te lezen:

Pour Henry Brands, ancien légionnaire que j’ai ete heureux de retrouve 25 ans apres

Geneviève de Galard
Légionnaire d’honneur de 1ère classe 

Medio 1954 toen de slag bij Dien Bien Phu volop woedde bereikte de verpleegster Geneviève de Galard-Tarraube wereldfaam. Zij kreeg van de soldaten in het belegerde kamp de naam: “De engel van Dien Bien Phu”.
Ook Nederlandse kranten schreven o.a. over haar:

DE ENGEL VAN DIEN BIEN PHU
De Franse verpleegster, Geneviève de Galard-Tarraube, de „Engel van Dien Bien Phu”, bevindt zich gezond en wel in deze stad en blijft haar diensten verlenen aan de gewonde soldaten van de Franse Unie.
Dit werd door een van de elf gewonden, die Zondag per helicoptere* uit Dien Bien Phu vervoerd werden, medegedeeld.
Hij verklaarde voorts, dat Geneviève bij de gewonden mocht blijven, doch dat de dokters allen naar onbekende plaatsen zijn gebracht.
De soldaat zeide tot slot, dat Mej. Terraube een handje hielp met het inladen van de eerste acht der gewonden, die uit Dien Bien Phu vervoerd zullen worden.

Algemeen Indisch dagblad : de Preangerbode 17-05-1954

Geneviève de Galard-Tarraube op de voorkant van de Paris Match op 24 mei 1954

Zelf moest ze schijnbaar niets hebben van dat media spektakel rond haar persoon.
Ze kreeg vele hoge onderscheidingen.
Gelukkig voor haar hield die aandacht op een zeker moment op.
Alleen de veteranen zouden haar nooit vergeten.
Vijfentwintig jaar later, mei 1979, was zij eregast bij de herdenking van slag bij Dien Bien Phu.
Daar ontmoette zij dus Hein Brandes.
Volgens de tekst hadden ze elkaar al eerder ontmoet.
Van alle titels die ze had kunnen gebruiken koos zij die van Légionnaire d’honneur de 1ère classe.

De gedenkpenning van de herdenking naast de foto bevond zich eveneens in de nalatenschap van Hein Brandes.

© Copyright | NLLegioen | All Rights ReservedPowered by Crossing Over