Haut Commissaire de la République Francaise en Syrie.
Op 21 april 1937 berichtte “De avondpost” over de arrestatie van de Nederlander “De Vallesten”.
De uit Den Haag afkomstige “De Vallesten” omschreven als een “gesjeesd student”, zou in 1921 in Syrië een moordaanslag hebben gepleegd op generaal Gouraud, toen Haut Commissaire de la République Francaise en Syrie.
In Frankrijk Op 10 Maart j.l. werd te Mondorf bij Metz (Fr.) de Nederlander De Vallesten gearresteerd, een gesjeesd student, afkomstig uit Den Haag, die in 1921 toen hij in dienst was van het Fransche vreemdelingen-legioen in Syrië, in opdracht van den Turkschen spionnagedienst een moordaanslag pleegde op generaal Gouraud, thans gouverneur van Parijs.
De Vallesten werd ter dood veroordeeld en vervolgens begenadigd, waarna hij er in slaagde tot driemaal toe van het Duivelseiland, het beruchte verbanningsoord in Fransch Guyana, te ontsnappen.
Sedert 1933 zwierf hij als landlooper door Europa.
Daar De Vallesten bij zijn arrestatie kreupel was tengevolge vaneen auto-ongeluk in Oostenrijk, zal hij niet naar Cayenne worden teruggezonden.
Thans is hij van de gevangenis te Thionville naar die te Metz overgebracht,
waarna hij voorgoed te Fresnes zal worden opgesloten.
Le 23 juin 1921, Gouraud tombe dans une embuscade sur la route entre Damas et Kuneitra. Son traducteur est tué d’une balle dans la tête, mais le général s’en sort indemne, tout comme Georges Catroux et Hakki Bey Al-Azm, le gouverneur de Damas, qui l’accompagnaient. Trois balles ont perforé sa manche vide (Gouraud est manchot depuis la bataille des Dardannelles).
Les agresseurs ont été mis en fuite par le général Mariano Goybet et le consul général Carlier, secrétaire général adjoint du haut-commissariat de France en Syrie et au Liban, eux-mêmes attaqués et qui suivaient dans une deuxième voiture.
De “Limburger koerier” berichtte destijds op 25 juni 1921 kort als volgt over de aanslag;
De krant de “Freie Presse” uit Straatsburg vermeldde op 3 juli 1939 naast de achternaam, nu zonder “van”, ook de geboortedatum van “Vallesten”, 17 februari 1896. Als initiaal van zijn voornaam werd H. geschreven.
Het bericht uit “De Avondpost” van April 1937 blijkt zoals haast te verwachten een samenvatting van eerdere uitvoerige berichtgeving in de Franse Pers.
Identificatie
Ondanks dat deze Nederlandse ex-legionnaire toch redelijk in de belangstelling heeft gestaan,
kon hij tot nu toe niet geïdentificeerd worden.
De naam (van) Val(l)lesten lijkt geen bestaande achtenaam, maar is vrijwel zeker een verbastering van een andere achternaam.
Bij een zoekopdracht in Familiysearch komen volgende suggesties naar voren:
Valster of
Valstar.
In de Franse krantenberichten wordt ook de geboortedatum genoemd, 27 februari 1896 en de geboorteplaats Den Haag.
Ook geven zij een voornaam Henri.
Valster en Valstar zijn achternamen die voorkomen in Den Haag en omstreken.
Légion syrienne
In de meer uitvoerige Franse krantenartikelen valt op dat hier in plaats van het Vreemdelingenlegioen “légion etrangere” genoemd wordt dat “De Valesten” voor twee jaar dienst had genomen in het Légion syrienne.
Hendrik van Wallenstein
Rende van de Kamp, schrijver van een aantal boeken over Nederlanders in vreemde krijgsdienst, attendeerde mij op 18 januari 2023 op het volgende krantenbericht uit het Dagblad van Noord-Brabant van 6 juli 1939.
In dit bericht wordt de achternaam van deze Nederlander geschreven als Van Wallenstein.
TRAGISCH EINDE VAN EEN AVONTURIER
Binnenkort zal voor de rechtbank van Thionvilie (Frankrijk) de zaak behandeld worden tegen den 43-jarigen Nederlander, Hendrik van Wallenstein, uit Den Haag.
Het leven van dezen avonturier was zeer bewogen. Toen hij nog student was, maakte hij kennis met een stafofficier van het Turksche leger, die hem wist te bewegen mee naar Syrië te gaan, teneinde aldaar voor de Turksche spionnagediensten te verrichten.
Om dit mogelijk te maken, trad hij enigen tijd later toe tot het Fransche vreemdelingenlegioen in Syrië. Hij bleef er echter slechts zes maanden, daar hij tot de ontdekking kwam, dat de Fransche contra-spionnagedienst hem op het spoor was.
Van Wallenstein deserteerde dus.
Kort na zijn desertie pleegde hij, eveneens op aanstichten van den reeds genoemden Turkschen officier, een aanslag op generaal Gouraud, den Franschen opperbevelhebber in Syrië.
De Nederlandsche avonturier zou hiervoor een bedrag van 600.000 francs hebben ontvangen. Langen tijd wist Van Wallenstein zich in de Syrische hoofdstad Beiroet verborgen te houden, doch tenslotte werd hij door de politie ontdekt.
De krijgsraad veroordeelde hem in 1921 tot de doodstraf, welke straf een jaar later veranderd werd in levenslangen dwangarbeid.
Twee jaren later wist Van Wallenstein echter te ontvluchten.
Jarenlang was men zijn spoor bijster.
Doch de Fransche politie vergat den man niet.
Eenigen tijd geleden werd hij te Luxemburg gesignaleerd, en van Parijs uit haastte men zich zijn aanhouding en uitlevering te vragen.
Dit is thans geschied.
